Danıştay 7. Daire 2018/381 Esas 2021/3007 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2018/381
Karar No : 2021/3007


TEMYİZ EDENLER : 1- (DAVALI) … Bakanlığı adına
… Gümrük Müdürlüğü …
VEKİLİ: Av. …

2 - (DAVACI) …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının taraflarca temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: … Tekstil Sanayi ve Dış Ticaret Limited Şirketi adına tescilli … tarih ve … sayılı beyanname muhteviyatı olup, muafiyet uygulanarak ithal edilen eşyanın beş yıllık süre dolmadan satışının yapılması suretiyle teşvik şartlarının ihlal edildiğinden bahisle tahakkuk ettirilen kaynak kullanımını destekleme fonu payı ve fon payı üzerinden hesaplanan cezai faizin tahsili amacıyla 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un mükerrer 35. maddesi uyarınca kanuni temsilci sıfatıyla davacı adına düzenlenen ödeme emrinin iptali istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Bozma kararı üzerine, asıl borçlu şirket adına düzenlenen ödeme emrinin iptali istemiyle açılan davanın reddi yolundaki kararın bozulması üzerine ... Vergi Mahkemesince yapılan inceleme sonucunda, yatırım teşvik belgesi kapsamında muafiyet uygulanarak ithal edilen eşyanın bir kısmının icra yoluyla satışı yapılmadığından ödeme emrinin bu eşyaya isabet eden kısmında hukuka uyarlık, kalan kısmında hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle kısmen ödeme emrinin iptali, kısmen de davanın reddi yolunda verilen kararın onandığı anlaşıldığından bakılan davada, asıl borçlu şirket hakkında kesinleşen ve anılan şirketin malvarlığından tahsil olanağı kalmadığı anlaşılan kaynak kullanımını destekleme fonu payı için kanuni temsilci sıfatıyla davacı adına düzenlenen ödeme emrinin 3 adet makineye ilişkin kısmında hukuka aykırılık, kalan kısmında hukuka uyarlık bulunmadığı; öte yandan; 07/06/1988 tarih ve 19835 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan 1988/12944 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı eki Kaynak Kullanımını Destekleme Fonu Hakkında Kararın 8. maddesi uyarınca müeyyide olarak cezai faiz hesaplanması, Anayasa'nın 38. maddesinde ifade edilen "Kanunsuz suç ve ceza olmaz" ilkesine aykırılık oluşturduğundan dava konusu işlemin kaynak kullanımını destekleme fonu payı üzerinden müeyyide olarak hesaplanan cezai faize ilişkin kısmında hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle dava konusu ödeme emrinin kısmen iptaline, kısmen de davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENLERİN İDDİALARI : Davalı idarece, Kaynak Kullanımını Destekleme Fonu Hakkında Kararın 8/d. maddesinde cezai faizin gümrük idarelerince tahsili hükme bağlandığından kanuni temsilci sıfatıyla davacı adına düzenlenen ödeme emrinin hukuka uygun olduğu; davacı tarafından, asıl borçlu için bile 2012 yılında kesinleşen kamu alacağı için taraflarının 2011 yılında takibe başlandığı, bazı şirket ortaklarının adlarına düzenlenen ödeme emirlerinin iptali istemiyle açtıkları davalarda ödeme emirleri iptal edilirken bazı davaların reddedildiği, icradan satışın iradi satış olarak değerlendirilemeyeceği, davaya konu beyannameden doğan alacaklardan gümrük ve katma değer vergilerinin … İç ve Dış Ticaret A.Ş. tarafından ödendiği, … tarih ve … sayılı beyanname ile … tarih ve … sayılı beyanname muhteviyatı olup açık arttırma ile satılan toplam makine sayısı 5 iken ilgili mahkeme kararlarında toplam 7 makine yönünden davanın reddedildiği, örme makinelerinin gümrük kıymeti üzerinden vergi ve cezalar yanlış hesaplandığı gibi sermaye ve hisse oranlarının da ödeme emri düzenlenirken dikkate alınmadığı, gümrük vergileri içinde sayılan kaynak kullanımını destekleme fonunun da gümrük ve katma değer vergisi ile aynı hukuki değerlendirmeye tabi tutulması gerektiği, zamanaşımı hükümlerinin olayda değerlendirilmediği, tarafları aleyhine yargılama giderleri ve avukatlık ücretine hükmedilmesinin hukuka aykırı olduğu ileri sürülmektedir.

TARAFLARIN SAVUNMALARI : Davacı tarafından savunma verilmemiş; davalı idarece istemin reddi gerektiği savunulmuştur.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'IN DÜŞÜNCESİ : Tarafların temyiz istemleri reddedilerek kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı halinde mümkündür. Anılan Kanun'un 50. maddesinin 4. fıkrasında, "Danıştayın bozma kararına uyulduğu takdirde, bu kararın temyiz incelemesi, bozma kararına uygunlukla sınırlı olarak yapılır." hükmü bulunmaktadır.
Bu durumda, mahkeme kararlarının Danıştay tarafından bozulması halinde, mahkemelerce bozmaya ilişkin kararlar üzerine yeniden verilen kararlara karşı yapılan temyiz başvuruları, bozma kararındaki esaslara uyulup uyulmadığı yönünden incelenebilecektir.
Temyiz istemine konu kararın, dava konusu işlemin kaynak kullanımını destekleme fonu payı üzerinden hesaplanan cezai faize ilişkin kısmının iptaline ilişkin hüküm fıkrasının Dairemizin 20/04/2015 tarih ve E:2012/5034, K:2015/2171 sayılı kararındaki esaslar doğrultusunda verildiği anlaşıldığından, anılan hüküm fıkrası usul ve hukuka uygun olup, davalı idarenin temyiz dilekçesinde ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bu kısmının bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
Mahkeme kararının, dava konusu işlemin kaynak kullanımını destekleme fonuna isabet eden kısmı yönünden kısmen işlemin iptali, kısmen de davanın reddi ile yargılama giderleri ve avukatlık ücretine ilişkin hüküm fıkraları ise aynı gerekçe ve nedenlerle Dairemizce de uygun görülmüş olup, tarafların temyiz dilekçelerinde ileri sürülen iddialar, sözü geçen hüküm fıkralarının bozulmasını sağlayacak durumda görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz istemlerinin reddine,
2. … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. ... TL maktu harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
5. 2577 sayılı Kanun'un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 13/09/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.