19. Ceza Dairesi Esas No: 2019/31527 Karar No: 2020/580 Karar Tarihi: 29.01.2020
2918 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/31527 Esas 2020/580 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hüküm temyiz edildi. Temyiz isteği kabul edilerek dosya incelendi ve sanığın temyiz talebinin süresinde olduğu kabul edildi. Mahkeme, sanık hakkında hatalı karar verildiği sonucuna vararak, kararı bozdu. Kararda, sanık hakkında verilen cezanın, hukuka aykırı olduğu ve sanığın temyiz nedenleriyle aleyhine işlem yapılması gerektiği belirtildi. Sanığın SGK kayıtları celp edilip, işyerinde çalıştığı dönemde otopark hizmetinin sözleşmesinin bulunup bulunmadığı gibi hususlar tespit edilmeden, hatalı ceza verildiği sonucuna varıldı. Kararın hukuki dayanağı ise TCK'nin 58. maddesiydi. Hüküm bozuldu ve mahkeme, dosyayı yeniden inceleyerek sonuçlandırması gerektiği belirtildi.
19. Ceza Dairesi 2019/31527 E. , 2020/580 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : 2918 Sayılı Kanuna Aykırılık HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihi ve Mahkemece dosyadan el çekildikten sonra verilen 11.06.2015 tarihli ek kararın hukuki değerden yoksun olduğu, yine hükümde kararın kesin olduğu belirtilerek sanığın kanun yolunda yanıltıldığı, bu haliyle sanığın temyiz talebinin süresinde olduğu kabul edilerek dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; Sanığın aşamalarda alınan savunmalarında ... Restoran isimli iş yerinin çalışanı olduğunu, görevinin restorana gelen müşterilerin araçlarını 150 metre ileride bulunan iş yerine ait otoparka bırakmak olduğunu, ücret almadığını beyan ettiği, tanık İsmail Anlı" nın alınan beyanlarında ise sanık ile aynı iş yerinde ve muhasebe bölümünde çalıştığını, sanığın, iş yerine gelen müşterilerin araçlarını park etiğini beyan ettiğinin anlaşılması karşısında; sanık ile tanık İsmail"in anılan iş yerinde aynı dönemde çalışıp çalışmadığının tespitine yönelik olay tarihindeki işyeri yetkilisi tanık olarak dinlenecek sanıklara ait SGK kayıtları celp edilip, araçların bırakıldığı otopark ile sanıkların çalıştıklarını beyan ettikleri iş yeri arasında herhangi bir sözleşme bulunup bulunmadığı belirlendikten sonra sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken, eksik kovuşturma ile yetinilerek sanık hakkında mahkumiyet kararı verilmesi, Kabule göre ise; 1-Adli sicil kaydına göre mükerrir olan sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 58. maddesi uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanmaması, 2-Sanık hakkında hükmedilen kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken uygulanan kanun maddeleri ve adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nin 50/1-a ve 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi; Kanuna aykırı ve sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, tebliğnameye aykırı olarak HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, aleyhe temyiz bulunmaması nedeniyle CMUK"nin 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 29/01/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.