Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/5075 Esas 2020/3556 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5075
Karar No: 2020/3556
Karar Tarihi: 10.03.2020

Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/5075 Esas 2020/3556 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, dolandırıcılık suçundan mahkum edilmiştir. Dosya uzlaşma bürosuna tevdii edildiği ancak uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenmiştir. Sanık, lastikleri kapmak suretiyle bir müşteriden ve araç alarak kaçma eylemi gerçekleştirmiştir. Mahkemenin kararında bir isabetsizlik görülmemiştir ve sanığın eylemi dolandırıcılık suçunu oluşturmuştur. Sanığın hapis cezası ertelenirken, hak yoksunlukları ile cezalandırılması ve adli para cezasına ilişkin belirlenmesinde kanuna aykırı davranıldığı gerekçesi ile karar bozulmuştur. Sanık için 53. maddenin uygulanması çıkartılacak, adli para cezası olarak “5 gün“, ”4 gün” ve “80 TL“ belirlenecektir. Kanun Maddeleri: TCK 157/1, 62, 52/2, 53, 51/1-3-7-8, 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi, 5271 sayılı CMK.nın 253. ve 254. madde fıkraları, 1412 sayılı CMUK\"nın 321 ve 322. maddeleri.

15. Ceza Dairesi 2018/5075 E. , 2020/3556 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Sanık hakkında; TCK"nın 157/1, 62, 52/2, 53, 51/1-3-7-8. maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığa atılı dolandırıcılık suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK.nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaşma bürosuna tevdii edildiği ancak;uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın,lastik satan katılandan 4 adet lastik ve 1 adet stepne lastik alıp aracına taktırdıktan sonra katılan başka müşterilerle uğraşırken aracı alıp kaçtığı şeklinde gerçekleşen eyleminin dolandırıcılık suçunu oluşturduğuna dair mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Sanığın,hileli hareketlerle aracına lastikleri taktırtıp gitmesi eyleminin dolandırıcılık suçunu oluşturduğu anlaşıldığından tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanıkların yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmolunan kısa süreli hapis cezasının ertelenmesine karar verilmesine rağmen, TCK"nın 53. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarına hükmedilmesi suretiyle TCK"nın 53/4. maddesine aykırı davranılması,
Hapis cezası alt sınırdan tayin edildiği halde adli para cezası belirlenirken yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin, aynı gerekçeyle tam gün sayısının asgari hadden uzaklaşılması suretiyle belirlenerek sanığa fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin ve sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından TCK 53 maddesinin uygulamasına ilişkin kısmın çıkartılmak ve hüküm fıkrasından adli para cezasına ilişkin sırasıyla “60 gün”, ”50 gün” ve “1000 TL” adli para cezası terimlerinin tamamen çıkartılarak yerlerine, sırasıyla “5 gün“, ”4 gün” ve “80 TL“ adli para cezası ibarelerinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10/03/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.