Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/2732 Esas 2016/11845 Karar Sayılı İlamı

7. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/2732
Karar No: 2016/11845
Karar Tarihi: 31.05.2016

Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/2732 Esas 2016/11845 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, davacının davalı şirkette finansman ve müşteri servis yöneticisi olarak çalıştığını ve ödenmemiş fazla mesai, hafta tatili ve yıllık izin ücret alacaklarının davalıdan tahsili talebiyle dava açtığını belirtmektedir. Mahkeme, davayı kabul ederek davacının lehine karar vermiştir. Ancak, Yargıtay, fazla çalışma ve hafta tatili ücretlerinin yazılı belgelere dayanmaksızın ve uzun bir süre için hesaplanması halinde takdiri indirim yapılması gerektiğine karar vermiştir. Bu indirimin, işçinin çalışma şekline, işin düzenlenmesine ve hesaplanan tutara göre taktir edilmesi ve hakkın özünü ortadan kaldıracak oranda yapılmaması gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, somut olayda yapılan 1/2 oranındaki takdiri indirimin hakkın özünü kaldıracak nitelikte olduğu ve daha makul bir oranda indirim yapılması gerektiği vurgulanmıştır. Sonuç olarak, karar bozulmuş ve davacıya temyiz harcının iadesine karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri: İş Kanunu madde 41 ve madde 63.

7. Hukuk Dairesi 2015/2732 E. , 2016/11845 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava Türü : Alacak

YARGITAY İLAMI

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı vekili, davacının davalı şirkette finansman ve müşteri servis yöneticisi olarak çalıştığını, iş akdinin emeklilik nedeni ile son bulduğunu iddia ederek ödenmeyen fazla mesai, hafta tatili ve yıllık izin ücret alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının ödenmeyen ücret alacağının bulunmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Fazla çalışma ve hafta tatili ücretlerinin yazılı belgelere dayanmaksızın ve uzun bir süre için hesaplanması halinde Yargıtay’ca takdiri indirim yapılması gerektiği istikrarlı uygulama halini almıştır. Yapılacak indirim, işçinin çalışma şekline, işin düzenlenmesine ve hesaplanan tutara göre taktir edilmelidir. Hakkın özünü ortadan kaldıracak oranda bir indirime de gidilmemelidir.
Somut olayda hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının kullanmış olduğu yıllık izinler, mazeret izinleri ve raporlar değerlendirilerek fazla çalışma ve hafta tatili ücret hesabı yapılmıştır. Bu nedenle mahkemece 1/2 oranında takdiri indirim yapılması hakkın özünü kaldıracak nitelikte bulunduğundan daha makul bir oranda indirim yapılmak üzere karar bozulmalıdır.

SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, aşağıda yazılı temyiz harcının davalıya yükletilmesine, 31.05.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.