Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/31045 Esas 2020/3331 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, kullanılmayan yıllık izinlerine ait ücretin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda yazılı gerekçeyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında yıllık izin ücreti hususunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, dava dilekçesinin ekinde sunulu davalı işveren tarafından ilgili makama hitaben verilen belgede davacının 05.07.2010-30.03.2015 tarihleri arasında görev yaptığı ve bu dönem itibari ile 46 gün kullanılmayan yıllık izninin bulunduğu ve ücretin davacıya ödendiğinin belirtildiği görülmüştür. Mahkemece ilgili belge dikkate alınarak davacının yıllık izin ücreti 46 gün üzerinden hesap edilerek eksik ödenen yıllık izin ücreti hüküm altına alınmıştır.
Ancak, davalı tarafça dava dosyasına sunulan yıllık izin formları ve davacı işçinin imzasını da içerir, yıllık izin dönüş bildirimi ve yıllık izin taleplerinin incelenmesinde, davacının 28 gün izin kullandığı görülmüştür.
Bu halde mahkemece ilgili belgeler davacıya gösterilmek sureti ile davacının beyanı alınarak, bu dönemler itibari ile yıllık izinlerini kullandığının anlaşılması halinde ilgili dönemlerin mahsubu ile , çıkacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, 24/02/2020 gününde oybirliği ile karar verildi.