Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/5780 Esas 2016/2193 Karar Sayılı İlamı

23. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/5780
Karar No: 2016/2193
Karar Tarihi: 02.03.2016

Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/5780 Esas 2016/2193 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık ile bir finansal kiralama sözleşmesi yapılıp, traktörün zilyetliği sanığa devredilmiş fakat sanık ödemesi gereken kira bedellerini ödememiş, temerrüde düşmüş ve teslim etmeyerek hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu işlemiştir. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından TCK'nın 155/2, 62/1, 50/1-a, 52/2 maddelerine göre mahkûmiyet kararı verilmiştir.
TCK'nın ilgili maddeleri:
- 155/2: Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçu hakkında
- 62/1: Finansal kiralama hakkındaki kanun maddesi
- 50/1-a: Kira sözleşmesindeki borçların ödenmemesi durumu
- 52/2: Temerrüt halindeki borçlunun hakları hakkındaki kanun maddesi

23. Ceza Dairesi 2015/5780 E. , 2016/2193 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK"nın 155/2, 62/1, 50/1-a, 52/2. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mağdur ... A.Ş. ile sanık arasında, Finansal Kiralama Kanunu çerçevesinde düzenlenen finansal kiralama sözleşmesine istinaden, suça konu traktörün zilyetliğinin sanığa devredildiği; ancak sanığın sözleşme hükümlerine göre ödemesi gereken kira bedellerini ödemediğinden temerrüde düşmesi üzerine kendisine gönderilen ihtarnameye rağmen süresi içerisinde kira borçlarını ödemediği, söz konusu traktörü de teslim etmeyerek üzerine atılı suçu işlediğinin iddia edildiği olayda; sabit görülen eylemin hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 02.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.