Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : 2863 sayılı Kanunun 70/1, 5237 sayılı TCK"nın 62/1, 52/1-2, 53/1, 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddeleri uyarınca mahkumiyet

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık ... şikayetçi vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Şikayetçi Kültür ve Turizm Bakanlığına duruşma günü bildirilmediğinden, 5271 sayılı CMK"nın 260. maddesi uyarınca katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar gören sıfatıyla temyiz hakkının bulunduğu kabul edilerek, suçtan doğrudan zarar gördüğü anlaşılan ve hükmü temyiz etmek suretiyle katılma iradesini ortaya koyan şikayetçi kurumun, 5271 sayılı CMK"nın 237/2. maddesi uyarınca davaya katılmasına karar verilerek ve katılan vekilince ibraz olunan 13/11/2017 havale tarihli temyiz dilekçesi içeriğine göre, sadece vekalet ücreti ile sınırlı şekilde temyiz isteminde bulunulduğu değerlendirilerek yapılan incelemede;
Olay tarihi olan 26.06.2007 günü sanığın aracında yapılan aramada demir haç, pirinç kama, bronz iğne ve yüzük gibi objeler ile sikkelerden oluşan eserlerin ele geçirildiği, sanığın aşamalardaki savunmasında bu eserlerin 20 yıl kadar önce ölen dedesinden kaldığını, kendisinin muhafaza ettiğini beyan ettiği, 11.12.2009 tarihli bilirkişi heyeti raporundan anlaşılacağı üzere, 10 adet kurşun cüruf parçası ile 12 adet bronz metal parçası dışındaki eserlerin 2863 sayılı Kanun kapsamında korunması gerekli kültür varlıkları olduğu, sanık beyanları, bilirkişi raporları ile tüm dosya kapsamından, sanığın korunması gerekli kültür varlıklarını izinsiz olarak bulundurduğu ve eylemlerinin sabit olduğu, davaya konu eserlerin sanık tarafından ticari maksatla satın alındığına, kabul edildiğine ve satışa arz edildiğine dair dosyada somut ve kesin bir delil bulunmadığı, bu bakımdan sanığın eyleminin 2863 sayılı Kanunun 70/1. maddesinde düzenlenen “kültür varlığını izinsiz bulundurma” suçunu oluşturduğu anlaşılmakla,
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, suç işleme kastının bulunmadığına, hakkında lehe hükümlerin uygulanmadığına lehe kanun değerlendirmesi yapılmadığına ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Kendisini vekil ile temsil ettiren katılan kurum lehine karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasına yargılama giderlerinden önce gelmek üzere, “Kendisini vekil ile temsil ettiren katılan kurum lehine karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca 1.800 TL vekalet ücretinin sanıktan alınarak katılan kuruma verilmesine” cümlesinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.