Zimmet - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2016/5193 Esas 2018/3853 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/5193
Karar No: 2018/3853
Karar Tarihi: 23.05.2018

Zimmet - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2016/5193 Esas 2018/3853 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık Çanakkale Bolayır PTT Merkez Müdürlüğünde dağıtıcı olarak çalışmaktaydı. Naciye Akartuna adlı kişinin havale edilmesi için kendisine verilen 15 TL ile bir telefon fatura bedeli olarak aldığı 17,55 TL'yi kuruma teslim etmeyerek uhdesinde tutmuştur. Bu eylemleri basit zimmet suçu kapsamında değerlendirilmiştir. Mahal mahkemesi tarafından sanık hüküm giymiştir. Dosya incelendiğinde suç tarihinde yürürlükte olan 765 sayılı TCK'nın 202/1. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırı itibariyle aynı Yasada belirtilen 10 yıllık asli ve 15 yıllık ilaveli zamanaşımı sürelerine tabi olduğu anlaşılmıştır. Son suç tarihi olan 31/07/2000 ile inceleme günü arasında bu sürenin gerçekleştiği tespit edilmiştir. Bu nedenle hüküm CMUK 321. maddesi uyarınca bozulmuştur. Ancak, yeniden yargılama gerektirmediği için sanık hakkında açılan kamu davası zaman aşımından düşmüştür. Kanun maddeleri: 765 sayılı TCK'nın 202/1. maddesi, aynı Yasada belirtilen 10 yıllık asli ve 15 yıllık ilaveli zamanaşımı süreleri, 5237 sayılı TCK'nın 7/2, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi, CMUK 321. madde ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi.

5. Ceza Dairesi 2016/5193 E. , 2018/3853 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Zimmet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Çanakkale Bolayır PTT Merkez Müdürlüğünde dağıtıcı olarak çalışan sanığın; Naciye Akartuna"nın havale edilmesi için kendisine verdiği 15 TL ile ...."dan telefon fatura bedeli olarak almış olduğu 17,55 TL"yi kuruma teslim etmeyerek uhdesinde tuttuğu şeklinde iddia ve kabul edilen basit zimmet niteliğindeki eylemlerinin suç tarihinde yürürlükte bulunan 765 sayılı TCK"nın 202/1. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırı itibariyle aynı Yasanın 102/3 ve 104/2. maddelerinde belirtilen 10 yıllık asli ve 15 yıllık ilaveli zamanaşımı sürelerine tabi olduğu, son suç tarihi olan 31/07/2000 ile inceleme günü arasında bu sürenin gerçekleştiği anlaşıldığından, 5237 sayılı TCK"nın 7/2 ile 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilmek suretiyle hükmün CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanunun 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 23/05/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.