Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/6517 Esas 2019/5534 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/6517
Karar No: 2019/5534
Karar Tarihi: 24.06.2019

Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/6517 Esas 2019/5534 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkemenin kararına göre, sanık özel belgede sahtecilik suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu'nun ilgili maddeleri karşısında sanığın suçu özel nitelikte olduğu ve hüküm kurulurken bu durumun göz önünde bulundurulması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, sanık hakkında Antalya 7. Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği adli para cezasının tekerrür uygulamasına esas alınamayacağı, suç tarihinin gerekçeli kararda yanlış yazıldığı ve suça konu abonelik sözleşmelerinin akıbetlerinin belirtilmediği ifade edilmiştir. Hükümde ayrıca CMK'nin 324/4. maddesi uyarınca hesaplanan yargılama gideri miktarının terkin edilecek miktarın altında kalması nedeniyle hazine yerine sanığa yükletilmesinin hatalı olduğu ve TCK'nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararı sonrası yeniden değerlendirilmesinin gerektiği belirtilerek kararın BOZULMASINA hükmedilmiştir.
5809 Sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu'nun ilgili maddeleri:
- 63. maddesi, 10. fıkrası: \"İşletmeci veya adına iş yapan temsilcisine abonelik kaydı sırasında abonelik bilgileri konusunda gerçek dışı belge ve bilgi verilemez.\"
-

11. Ceza Dairesi 2017/6517 E. , 2019/5534 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Suç ve hükümden önce 10.11.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 63. maddesinin 10. fıkrası ile yaptırıma bağlanan 56. maddesinin 2. fıkrasındaki "İşletmeci veya adına iş yapan temsilcisine abonelik kaydı sırasında abonelik bilgileri konusunda gerçek dışı belge ve bilgi verilemez" ve 5. fıkrasındaki "Gerçeğe aykırı evrak düzenlemek veya değiştirmek suretiyle kişinin bilgi ve rızası dışında tesis edilmiş olan abonelikler kullanılamaz" hükmü karşısında; sanığın eyleminin, özel hüküm niteliğinde bulunan ve lehe olan 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 56. maddesindeki suçu oluşturduğu ve sanığa ön ödeme önerisinde bulunarak sonucuna göre hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
2- Kabule göre de;
a) Sanık hakkında tekerrür uygulamasına esas alınan Antalya 7. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 15/05/2007 tarihli 2004/2033 Esas ve 2007/471 Karar sayılı ilamı ile verilen 1430 TL adli para cezasının hüküm tarihi itibarıyla kesin nitelikte olması nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi,
b) Suç tarihinin suça konu abonelik sözleşmelerinin düzenlendiği tarih olan 28.01.2010 yerine gerekçeli karar başlığında 2012 şeklinde yanlış yazılması,
c) Suça konu abone sözleşmelerinin akıbetleri hakkında herhangi bir karar verilmemesi,
d) Yargılama gideri olarak hesaplanan miktarın CMK"nin 324/4. maddesine 6352 sayılı Kanun’un 100. maddesiyle eklenen değişiklik doğrultusunda, terkin edilecek miktar olan 20,00 TL"nin altında kalması nedeniyle hazine yerine sanığa yükletilmesi,
e) 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 24.06.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.