MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 26. Hukuk Dairesi
İ

Davacılar ... ve diğerleri vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 22/07/2014 (asıl dava) ve 10/09/2015 (birleşen dava) gününde verilen dilekçe ile trafik kazası nedeniyle maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine yapılan yargılama sonunda; Mahkemece asıl davanın kabulüne, birleşen davanın ise kısmen kabulüne dair verilen 14/09/2017 günlü kararın istinaf incelemesinde; taraf vekillerinin istinaf isteminin 6100 sayılı HMK"nun 353/1-b-2 bendi gereğince kabulüne, İlk Derece Mahkemesi olan Ankara 12. Asliye Hukuk Mahkemesinin 14/09/2017 tarih ve 2014/406 esas, 2017/270 karar sayılı kararının kaldırılmasına ve düzeltilerek yeniden hüküm kurulmasına dair verilen 08/06/2018 günlü kararın temyizi üzerine Yargıtayda incelenmesi sonucunda davanın bakıcı giderine ilişkin tazminattan %50 oranında bir indirim yapılmak üzere bozularak Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesi üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 26. Hukuk Dairesi tarafından verilen 18/04/2019 günlü direnme kararının Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle, 6100 sayılı HMK"nun 373/5. maddesi gereği temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hâkimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kâğıtlar incelenerek gereği düşünüldü.
Asıl ve birleşen dava, trafik kazası sonucu cismani zarar nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemlerine ilişkindir. İlk derece mahkemesince; asıl davada, davacı ... yönünden manevi tazminat isteminin kabulüne, birleşen davada, davacı Hamiyet Atak yönünden manevi tazminat isteminin kabulüne, davacı Mehmet Erdal Atak yönünden manevi tazminat istemi hakkında karar verilmesine yer olmadığına ve maddi tazminat isteminin kısmen kabulüne karar verilmiş, bu karara karşı davacılar ve davalının istinaf başvurusu üzerine bölge adliye mahkemesince istinaf başvurularının kabulü ile ilk derece mahkemesinin kararının kaldırılmasına ve yeniden esas hakkında karar verilerek, asıl davanın kabulüne, birleşen davada davacı Hamiyet yönünden manevi tazminat isteminin kabulüne, davacı Mehmet Erdal Atak yönünden manevi tazminat istemi hakkında karar verilmesine yer olmadığına ve maddi tazminat isteminin kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm davalı vekilince temyiz edilmiş ve Dairemizce bakıcı gideri yönünden hükmün bozulmasına karar verilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince direnme kararı verilmiş; direnme kararı davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Davacılar vekili; müvekkili Mehmet Erdal Atak’ın askerlik görevini yapmaktayken, içinde bulunduğu ve dava dışı piyade er Sinan Sönmez’in sevk ve idaresindeki davalıya idareye ait askeri aracın kaza yapması sonucu malûl hale geldiğini bir başkasının bakımına muhtaç
olduğunu, kafatasından aldığı darbe nedeniyle konuşma yeteneği de dahil olmak üzere hiçbir uzvunu kullanamadığı ve yatağa bağımlı haline geldiğini belirterek, asıl davada baba ... yönünden manevi tazminat isteminde bulunmuş, birleşen davada ise Mehmet Erdal Atak yönünden işgöremezlik tazminatı ve bakıcı giderine ilişkin maddi tazminat ve manevi tazminat, anne Hamiyet Atak yönünden ise manevi tazminat isteminde bulunmuştur.
Davalı vekili, davanın hukuki dayanaktan yoksun olduğunu, davacıya 2330 sayılı yasa gereği ödeme yapılıp yapılmadığının araştırılmasını, 2330 sayılı yasanın 6. maddesinde bu yasa uyarınca ödenen tazminatın maddi ve manevi zararların karşılığı olduğunu belirterek, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece; Ankara Üniversitesi Dahili Tıp Bilimleri Bölümü Adli Tıp Anabilim Dalı Başkanlığının 13/05/2015 tarihli davacı Mehmet Erdal Atak’ın vücut genel çalışma gücünden % 100 oranında kaybettiği, sürekli işgöremezlik halinde kaldığı ve devamlı surette başka birinin bakımına muhtaç olduğuna ilişkin raporu doğrultusunda düzenlenen hesap bilirkişi raporu hükme esas alınarak, asıl davada davacı ... yönünden manevi tazminat isteminin kabulüne, birleşen davada davacı Hamiyet Atak yönünden manevi tazminat isteminin kabulüne, davacı Mehmet Erdal Atak yönünden manevi tazminat istemi hakkında karar verilmesine yer olmadığına ve maddi tazminat isteminin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükme karşı taraf vekillerince istinaf talebinde bulunulmuştur.
Bölge adliye mahkemesi ilgili dairesince; davacılar vekilinin ve davalı vekilinin diğer istinaf istemlerinin reddine karar verilerek, birleşen davada talep edilen maddi tazminat istemi yönünden yapılan incelemede, davacılara yargılama sırasında 2330 sayılı Kanun gereğince ödenen nakdi tazminatın ne kadarının maddi ne kadarının manevi tazminata ilişkin olduğunun dava açılmadan evvel davacılar tarafından bilinebilmesinin olanaklı olmadığı, maddi tazminat davası açmakta davacı haksız olmadığından ve ıslah dilekçesine göre de reddedilen bir miktar bulunmadığından toplam talep edilen miktar yönünden davacı lehine vekalet ücretine hükmedilmesi ve davacı aleyhine maddi tazminat istemi yönünden reddedilen bir miktar bulunmadığından davalı lehine vekalet ücretine hükmedilmemesi gerektiği, ayrıca asıl davada harçtan muaf olan davalıdan harcın tahsiline karar verilmesinin isabetli olmadığı gerekçeleriyle, davacılar vekilinin birleşen davada maddi tazminat yönünden hükmedilen vekalet ücreti ve davalı vekilinin asıl davada hükmedilen harca yönelik istinaf istemlerinin kabulü ile, ilk derece mahkemesi kararının HMK’nun 353/1-b-2 maddesi uyarınca kaldırılmasına ve yeniden hüküm kurulmak suretiyle asıl davanın kabulüne, birleşen davada davacı Hamiyet yönünden manevi tazminat isteminin kabulüne, davacı Mehmet Erdal Atak yönünden manevi tazminat istemi hakkında karar verilmesine yer olmadığına ve maddi tazminat isteminin kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Hükmün temyiz edilmesi üzerine Dairemizin, 12/11/2018 gün, 2018/4651 esas ve 2018/6859 karar sayılı ilamı ile her koşulda kendi gelirinden bakım için bir miktar pay ayırması gerekeceği ve aile bireylerinin yardımında da yararlanacağına ilişkin olgular göz önünde tutularak, hesap edilen bakıcı giderinden 6098 sayılı TBK’nun 51-52. maddeleri uyarınca % 50 oranında bir indirim yapılmak üzere bozulmuştur. Bozma ilamına karşı, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 26. Hukuk Dairesi’nin 18/04/2019 gün, 2019/323 esas ve 2019/795 karar sayılı ilamıyla davacının askerlik görevini yaparken, davalının işleteni ve maliki olduğu askeri araçta yolcu olarak bulunduğu esnada meydana gelen kazada cismani bütünlüğünün zarara uğradığı, % 100 oranında meslekte kazanma gücünü kaybettiği ve bir başkasının bakımına muhtaç olduğu göz önüne alındığında, davalının işleteni bulunduğu araç sürücüsünün zararlandırıcı eylemi ile davacıya ve aile bireylerine bakıcı zararı külfeti yüklenmesinin hakkaniyete aykırı olduğu gerekçesiyle direnme kararı verilmiştir.
Somut davada; oluşan kazada hiçbir kusuru bulunmaması, meslekte kazanma gücünü %100 oranında kaybetmesi, konuşamaz ve hareket edemez bir şekilde yatağa bağlı hale gelmesi
ve ihtiyaç duyduğu bakımın sürekliliği gözetildiğinde, davacının gerçek zararından varsayıma dayalı olarak indirim yapılması hakkaniyete uygun bulunmadığından 18/04/2019 gün, 2019/323 esas ve 2019/795 karar sayılı direnme kararının usul ve yasaya uygun olduğu anlaşılmakla, sayılı HMK’nun 373/5. maddesi gereği, Dairemizin bozma kararı kaldırılarak temyiz incelemesine geçildi;
Temyiz edenin sıfatına, dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle HMK 355. maddesindeki kamu düzenine aykırılık halleri resen gözetilmek üzere istinaf incelemesinin, istinaf dilekçesinde belirtilen sebeplerle sınırlı olarak yapılacağı kuralına uygun biçimde inceleme yapılıp karar verilmiş olmasına, dava şartları, delillerin toplanması ve hukukun uygulanması bakımından da hükmün bozulmasını gerektirir bir neden bulunmamasına göre yerinde olmayan bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün HMK’nun 370/1. maddesi gereğince ONANMASINA, HMK 302/5 ve 373. maddeleri uyarınca dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine 04/11/2019 gününde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.