Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/791 Esas 2020/5170 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/791
Karar No: 2020/5170
Karar Tarihi: 09.06.2020

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2020/791 Esas 2020/5170 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ordu 1. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen hırsızlık suçundan mahkumiyet kararı, suça sürüklenen çocuğun müdafii tarafından temyiz edilmiş ve Yargıtay 13. Ceza Dairesi tarafından bozulmuştur. Bozma sonrası yapılan yargılamada çocuk hakkında aynı suç vasfı ile yeniden mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak, eylemin TCK 142/1-c maddesi kapsamında kaldığı gözetilmeden, TCK 141/1. maddesi uyarınca eksik ceza tayini yapılmış ve cezayı aleyhe değiştirmeme ilkesi gereği uygulama yapılırken 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesi yerine, 5271 sayılı CMK’nun 307/4. maddesi hükme esas alınması gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenlerle, suça sürüklenen çocuğun müdafii ve yer Cumhuriyet Savcısının temyiz istemleri yerinde görüldüğünden, hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
-TCK 142/1-c
-TCK 141/1
-1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesi
-5271 sayılı CMK’nun 307/4. maddesi.

13. Ceza Dairesi 2020/791 E. , 2020/5170 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Ordu 1. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından 26.02.2015 tarihinde, 2014/88 Esas ve 2015/155 K. sayı ile suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan mahkumiyetine dair verilen hükmün, suça sürüklenen çocuk müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 21.01.2019 tarihli ve 2018/12623 E., 2019/786 K. sayılı ilamıyla bozulmasına ve CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca suça sürüklenen çocuğun ceza miktarı yönünden kazanılmış hakkının korunmasına karar verilip, bozmadan sonra yapılan yargılamada, mahkemece 19.06.2019 tarihli ve 2019/174 E. 2019/109 K. sayılı kararla kısmen direnilerek suça sürüklenen çocuk hakkında aynı suç vasfı ile yeniden mahkumiyet kararı verilmiş ise de; söz konusu direnme kararında gerekçenin genişletilmesi ve değiştirilmesi suretiyle hüküm kurulduğu ve bu durumun da Yüksek Yargıtay Ceza Genel Kurulu" nun istikrar bulmuş içtihatları uyarınca (Örneğin, Yüksek Yargıtay Ceza Genel Kurulu" nun 25/10/2016 gün 2015/783 esas ve 2016/377 karar sayılı kararı) eylemli uyma sonucu verilen yeni hüküm mahiyetinde olduğu anlaşılmakla, Ordu Çocuk Mahkemesinin 19.06.2019 tarihli ve 2019/174 E. 2019/109 K. sayılı hükmünün Dairemizce yapılan incelemesinde,
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak,
1-Eylemin yolcu bekleyen dolmuşun durağında meydana geldiği ve TCK"nın 142/1-c maddesi kapsamında kaldığı gözetilmeden TCK"nın 141/1. maddesi uyarınca eksik ceza tayini,
2-Kabule göre de; cezayı aleyhe değiştirmeme ilkesi gereğince uygulama yapılırken, 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi yollamasıyla halen yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi yerine, 5271 sayılı CMK"nun 307/4. maddesinin hükme esas alınması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafii ve o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz istemleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 09.06.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.