Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2018/2391 Esas 2018/3846 Karar Sayılı İlamı

19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/2391
Karar No: 2018/3846
Karar Tarihi: 18.07.2018

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2018/2391 Esas 2018/3846 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı ile davacı arasındaki istirdat davasıyla ilgili olarak verilen 30.05.2016 tarihli mahkeme kararı, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Ancak, temyiz edilen miktarın kesinlik sınırının altında olması nedeniyle, mahkeme kararı kesin niteliği kazanmıştır. Bu nedenle, davacı vekilinin temyiz istemi reddedilmiş ve peşin harcın istek halinde iadesi kararlaştırılmıştır. Kararda yer alan kanun maddesi, HUMK’un 427. maddesi ve Ek-Madde 4’te öngörülen yeniden değerleme oranıdır. Bu kanun maddesi, 5219 sayılı Kanun ile değiştirilmiştir ve 2016 yılı için kesinlik sınırı 2.200.-TL olarak belirlenmiştir.

19. Hukuk Dairesi 2018/2391 E. , 2018/3846 K.

"İçtihat Metni"

......

Davacı ......vek. Av. ... ile davalı ... aralarındaki istirdat davası hakkında ......Mahkemesi’nden verilen 30.05.2016 gün ve 2015/778 E. - 2016/413 K. sayılı hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği görüşülüp konuşuldu.

- KARAR -

5219 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunu"nun (HUMK) 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanunun 19 uncu maddesiyle HUMK’a eklenen Ek-Madde 4’te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2016 yılı için 2.200.-TL’dir.
Temyize konu edilen miktarın 1.179,24.-TL olması nedeniyle 30/05/2016 tarihli karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün ¾ sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin harcın istek halinde temyiz eden davacıya iadesine, 18/07/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.