Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2016/1369 Esas 2018/8009 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/1369
Karar No: 2018/8009
Karar Tarihi: 17.09.2018

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2016/1369 Esas 2018/8009 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi         2016/1369 E.  ,  2018/8009 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

    Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

    KARAR

    Davacı, ... Eczanesinin işletmecisi ve sahibi olduğunu, davalı kurumca tarafına haksız ve hukuki dayanaktan yoksun bir şekilde ana para, faiz ve cezai şart olmak üzere toplam 79.531,44-TL para cezası ve 1 yıl sözleşme yapmama müeyyidesi uygulandığını, yapılan cezai işlemin haksız ve yersiz olduğunu, tutanak ve belgelerin tarafına tebliğ edilmediğini, itiraz dilekçelerine cevap verilmediğini ileri sürerek, 1 yıl sözleşme feshi müeyyidesinin kaldırılmasını ve para ödenmesi şeklindeki müeyyidenin iptali ile borçlu bulunmadığının tespitini istemiştir.
    Davalı, davanın reddini dilemiştir.
    Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile davacı eczacı ..."e davalı kurum tarafından 2009 yılı eczane protokolünün 6.3.3 maddesi gereğince 17.04.2012 tarihli inceleme raporuna istinaden kesilen reçete bedeli ve cezai şarttan 57.617,05-TL"sinden davacının davalı kuruma borçlu olmadığının tespitine, sair taleplerin reddine karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
    1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
    2-Davalı Sosyal Güvenlik Kurumu Başkanlığı, 5502 Sayılı Sosyal Güvenlik Kanunun M.36"da yapılan düzenleme uyarınca 07/07/1964 tarihli ve 492 Sayılı Harçlar Kanununa göre alınan harçlardan ve her türlü dava ve icra işlemlerinde teminat yatırma mükellefiyetinden muaftır. Bu itibarla aleyhine harca hükmedilmesi olanaksızdır. Mahkemece, değinilen bu yön gözardı edilerek davalı kurum aleyhine harca hükmedilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirir. Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün düzeltilerek onanması HUMK"nun 438/7. maddesi gereğidir.
    SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalının sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci bent gereğince temyiz edilen kararın “Hüküm” başlıklı bölümünün 2. bendinde yer alan "Harçlar kanunu gereğince alınması gereken 3.935,82-TL harçtan, peşin ödenen 1.181,05-TL’nin mahsubu ile bakiye 2.754,77-TL harcın davalıdan alınarak hazineye irat kaydına" sözlerinin karardan çıkartılmasına, yerine, "Harçlar Kanunu gereğince davalı harçtan muaf olduğundan davalıdan harç alınmasına yer olmadığına" cümlesinin yazılmasına, aynı bölümün 3. bendinde yazılı olan "Davacı tarafından sarf edilen 1.181,05-TL peşin harcın tamamı ile" sözcüklerinin hükümden çıkartılarak yerine "Davacı tarafından yatırılan 1.181,05-TL peşin harcın kararın kesinleşmesinden sonra istem halinde davacıya iadesine,” cümlesinin yazılmasına, kararın değiştirilmiş ve düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, HUMK’nun 440/I maddesi uyarınca tebliğden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 17/09/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.