Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2018/1681 Esas 2020/556 Karar Sayılı İlamı

5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"na muhalefet suçundan sanık ..."ın, 5809 sayılı Kanun"un 56/4-5. madde ve fıkraları delaleti ile 63/10, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 62/1 ve 52/2. maddeleri gereğince 820,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Küçükçekmece 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 04/05/2016 tarihli ve 2015/683 esas, 2016/284 sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 29/01/2018 gün ve 94660652-105-34-13543-2017-Kyb sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 07/02/2018 gün ve KYB 2018-10251 sayılı ihbarnamesi ile dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, İstanbul Kriminal Polis Labaratuvarı Müdürlüğünün 06/10/2015 tarihli ve İST-BLG-15-10293 uzmanlık numaralı raporuna göre suça konu abonelik sözleşmesinin altındaki imzanın müştekinin eli ürünü olduğunun belirtilmesine rağmen, şüphelinin kendisine teklif olunan ön ödeme teklifini yerine getirmeyip suça konu belge altındaki imzanın da müştekinin eli ürünü olmadığından bahisle Küçükçekmece Cumhuriyet Başsavcılığının 23/11/2015 tarihli ve 2015/17554 soruşturma, 2015/15798 esas, 2015/14623 sayılı iddianamesi ile hakkında kamu davası açılması üzerine, mahkûmiyetine ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiğinin anlaşılması karşısında, sanığın üzerine atılı suçun unsurlarının oluşmadığı gözetilmeksizin, beraati yerine yazılı şekilde mahkûmiyetine ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına karşı, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 10/04/2018 tarihli ve 2014/15-487 esas, 2018/151 sayılı kararı doğrultusunda kanun yararına bozma yoluna başvurulabileceği nazara alınarak yapılan incelemede;
Suçtan doğrudan doğruya zarar gören ve yargılamaya katılma hakkı bulunan kurum olan Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu dava ve duruşmadan haberdar edilmeden yargılama sonlandırıldığı gibi, adı geçen kuruma gerekçeli karar tebligatı da yapılmadığı ve bu nedenle kanun yararına bozma istemine konu kararların kesinleşmediği anlaşıldığından, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma isteğinin REDDİNE 29/01/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.