6. Ceza Dairesi Esas No: 2017/1889 Karar No: 2019/5477 Karar Tarihi: 13.11.2019
Yağma - tehdit - 6136 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2017/1889 Esas 2019/5477 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Ağır Ceza Mahkemesi, sanık hakkında yağma ve tehdit suçlarından dolayı mahkumiyet kararı vermiş, ancak hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar vermiştir. Karar temyiz edilince, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı için itiraz olanaklı kararlardan olduğu gerekçesiyle dosyanın itirazı incelemeye yetkili mahkemeye gönderilmesini talep etmiştir. Sanık hakkında verilen yağma suçu kararı ise gece vakti, silahla ve konutta işlendiği için ilgili kanun maddelerinin yanı sıra (h) bendinin de uygulanması gerektiği ve ceza belirlenirken alt sınırdan uzaklaşılması gerektiği göz önünde bulundurulmadığı için bozulmuştur. Kararda geçen kanun maddeleri 6136 sayılı Yasaya muhalefet, tehdit, 5271 sayılı CMK’nin 231/12. maddesi ve 5237 sayılı TCK'nin 61. ve 149. maddeleridir.
6. Ceza Dairesi 2017/1889 E. , 2019/5477 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi SUÇ : Yağma, tehdit, 6136 sayılı Yasaya muhalefet HÜKÜM : Mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü: I-Sanık ... hakkında, 6136 sayılı Yasaya muhalefet ve tehdit suçlarından kurulan hükmün incelenmesinde; Sanık ... hakkında 6136 sayılı Yasaya muhalefet ve tehdit suçlarından kurulan “Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına” ilişkin kararın, 5271 sayılı CMK’nin 231/12. maddesi gereğince temyizi olanaklı olmayıp itirazı olanaklı kararlardan olması nedeniyle, dosyanın itirazı incelemeye yetkili ve görevli mahkemeye gönderilmesinin sağlanması için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, II-Sanık ...’ın, mağdur ...’a karşı işlediği yağma suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde; Yağma suçunun gece vakti, silâhla ve konutta işlendiğinin anlaşılması karşısında, 5237 sayılı TCK"nin 149. maddesinin 1. fıkrasının, (a) ve (d) bentleri yanında (h) bendinin de uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi ve aynı Yasanın 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken bu hususların dikkate alınarak alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin düşünülmemesi, karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hâkimler Kurulunun takdirine göre, sanık ... savunmanının temyiz itirazı yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve yasaya uygun bulunan hükmün istem gibi ONANMASINA, 13.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.