Kasten Yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/16551 Esas 2020/1262 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/16551
Karar No: 2020/1262
Karar Tarihi: 21.01.2020

Kasten Yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/16551 Esas 2020/1262 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Savcılık tarafından kasten yaralama suçundan açılan davanın sonucunda yerel mahkeme sanığı suçlu bulmuş ve cezalandırmıştır. Ancak, sanığın daha önce benzer bir suçtan dolayı mahkum olduğu, bu durumun dikkate alınması gerektiği ancak mahkemenin bunu gözetmediği kaydedilmiştir. Bununla birlikte, temyiz edilmediği için karar bozulmamıştır. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesinin bazı ibareleri Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmiş olsa da, bu kararın uygulanması infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden karar bozulmamıştır. Sonuç olarak, temyiz sebepleri reddedilerek karar onanmıştır. Kanun maddeleri ise 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi olarak belirtilmiştir ancak bu maddede yapılan düzenlemelerle ilgili detaylı bilgi verilmemiştir.

3. Ceza Dairesi 2019/16551 E. , 2020/1262 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten Yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Adli sicil kaydında bulunan ilamlardan ikinci kez mükerrir olduğu anlaşılan ...Ağır Ceza Mahkemesinin 08.06.2006 tarihli 2005/33 Esas -2006/244 Karar sayılı ve 01.04.2013 tarihinde kesinleşen ilamının sanık hakkında tekerrüre esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma sebebi yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 21.01.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.