MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 53/1, 58/6 maddeleri gereğince 1 yıl hapis ve 2.000 TL adli para cezası

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın katılanın sahibi olduğu ...Elektronik isimli iş yerine giderek... iş hanının üçüncü katında kiraladığı iş yerine uydu alıcısı ve televizyon bağlantısı yapılmasını istediği, 270 TL’ye anlaştıkları, katılanın yanında çalışan mağdur ... ile birlikte sanığın verdiği adrese gidip uydu alıcısı ve televizyon bağlantısını yaptıkları, işin bitmesine yakın sanığın katılana 200 Euro vereceğini, ancak önce elektrikçiye 130 TL vermesi gerektiğini söyleyip katılandan 130 TL aldığı, daha sonra cep telefonunun şarjının bittiğini söyleyerek mağdur ..."nın cep telefonunu istediği, mağdurun kendi kartını çıkarıp telefonu sanığa verdiği, sanığın bir müddet telefonla konuştuktan sonra büroya eşyaları getiren aracı karşılayacağını söyleyip yanlarından ayrıldığı ve bir daha dönmediği iddia olunan olayda;
Sanığın ikrar içeren savunması, katılan ve mağdur beyanları ile tüm dosya kapsamından sanığın hileli hareketlerle katılandan 130 TL almak suretiyle haksız menfaat elde ettiği anlaşıldığından dolandırıcılık suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanığın, mağdur ..."dan bir telefon görüşmesi yapıp iade etmek üzere aldığı cep telefonunu geri vermeyerek uzaklaşması şeklinde sübut bulan eyleminin, Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 12/06/2012 tarih ve 2011/15-440 esas, 2012/229 sayılı kararında da belirtildiği üzere, zilyetliğin devredilmemiş olması nedeniyle TCK"nın 141/1. maddesinde öngörülen hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden, sanığın katılana yönelik dolandırıcılık ve mağdur ...’ya yönelik hırsızlık eylemlerinin tek olay olarak kabulü ile sanık hakkında sadece dolandırıcılık suçundan ceza verilmesi,
2-02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı Kanun"un 253. maddesinin birinci fıkrasının (b) bendine eklenen 5. ve 6. alt bendi ile şikayetçi ..."a yönelik TCK"nın 157. maddesinde düzenlenen basit dolandırıcılık suçu ile mağdur Sefa"ya yönelik aynı Kanun"un 141/1. maddesinde yazılı hırsızlık suçunu uzlaştırma kapsamına alınmış olması ve bu düzenlemenin sanık lehine olması karşısında; söz konusu kanun değişikliğine göre, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3- Kabule göre de;
a)Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.06.2007 tarih ve 2007/10-108 E.,2007/152 K. sayılı ilamında da belirtildiği gibi yasa koyucunun ayrıca adli para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamakta ise de, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin adli para cezasının alt sınırın üzerinde 100 gün olarak tayin edilmesi,
b)Sanık hakkında adli para cezası belirlenirken 5271 sayılı CMK’nın 232/6. maddesine aykırı olarak uygulanan kanun maddesinin gösterilmemesi,
c)TCK’nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan” yoksunluğun sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320. sayılı Kanun"un 6723. sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 07/12/2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.