Davacı ... ile davalı ... arasındaki davadan dolayı ... Asliye Hukuk Hakimliğince verilen 30.03.2016 gün ve 2015/160-2016/148 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

14.7.2004 gün ve 5219 sayılı Yasa"nın 2 A maddesinin c fıkrası ile HUMK"nın 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2016 tarihinden itibaren 2.200,00 TL"ye çıkarılmıştır.
Mahkeme kararı 30/03/2016 tarihlidir. Davada "Davanın kısmen kabulü ile; Vezirköprü İcra Müdürlüğü"nün 2014/1542 Esas sayılı takip dosyasında davalının yaptığı itirazın kısmen iptâline, takibin 879,25 TL üzerinden devamına," karar verilmiştir. Davalı kararı temyiz etmektedir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne takibin devamına karar verildiğinden karar davalı açısından kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtayca’da temyiz isteminin reddine karar verilebilir. Bu nedenle temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalının temyiz isteminin, mahkeme hükmünün kesin olması yönünden REDDİNE, ödediği temyiz peşin ve Yargıtay başvurma harçlarının istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, 20.03.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.