14. Ceza Dairesi Esas No: 2015/7439 Karar No: 2019/8491 Karar Tarihi: 26.03.2019
Çocuğun basit cinsel istismarı - kasten yaralama - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/7439 Esas 2019/8491 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, sanık hakkında çocuğun basit cinsel istismarı suçundan mahkumiyet ve kasten yaralama suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar vermiştir. Ancak, kasten yaralama suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın itiraz edilebilir olduğu belirtilmiş ve sanığın bu konuda temyiz istemi kabul edilmiştir. Ayrıca, suç vasfını belirleme görevi üst dereceli ağır ceza mahkemesine ait olan hapis cezası miktarı itibarıyla davaya bakma ve delillerin tayini kanun maddesi nedeniyle bu davanın görevsizlik kararı verilerek üst dereceli mahkemede görülmesi gerektiği vurgulanmıştır. Kararda belirtilen kanun maddeleri; 5271 sayılı CMK'nın 231/5, 231/12, 264. maddeleri, 6545 sayılı Kanunun 59. maddesi, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 103. maddesi, 5235 sayılı Kanunun 12, 5271 sayılı CMK'nın 4. maddeleri, 5320 sayılı Kanunun 8/1, 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesidir.
14. Ceza Dairesi 2015/7439 E. , 2019/8491 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı, kasten yaralama HÜKÜM : Çocuğun basit cinsel istismarı suçundan mahkumiyet, kasten yaralama suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına
İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi. Sanık hakkında kasten yaralama suçundan dolayı mahkemece 5271 sayılı CMK"nın 231/5. maddesi gereğince verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın aynı Kanunun 231/12. maddesi uyarınca itirazı kabil olup temyiz yeteneğinin bulunmadığı ve sanığın anılan karara yönelik temyiz istemi CMK"nın 264. maddesi hükmüne göre itiraz kabul edilip bu hususta gerekli kararın mahallinde merciince verilmesi gerektiğinden, incelemenin çocuğun basit cinsel istismarı suçundan kurulan hükümle sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü: Hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 59. maddesi ile değişik 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 103. maddesinde öngörülen hapis cezasının miktarı itibarıyla davaya bakma ve delillerin tayini ile suç vasfını belirleme görevinin üst dereceli ağır ceza mahkemesine ait olacağı nazara alınarak 5235 sayılı Kanunun 12 ve 5271 sayılı CMK"nın 4. maddeleri gereğince görevsizlik kararı verilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirdiğinden, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, esası incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 26.03.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.