Davacı ... ile davalı...Turistik Yatırımlar ve Ticaret A.Ş.
arasındaki davadan dolayı ... Asliye Hukuk Hakimliğince (Tic. Mah. Sıf.) verilen 10.03.2016 gün ve 2014/509-2016/252 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

14.07.2004 gün ve 5219 sayılı Yasa"nın 2 A maddesinin c fıkrası ile HUMK"nın 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2016 tarihinden itibaren 2.200,00 TL"ye çıkarılmıştır.
Mahkeme kararı 30/03/2016 tarihlidir. Davada "Davanın kısmen kabulü ile; "Açılan davanın kısmen kabulu ile Marmaris 2. İcra Müdürlüğü"nün 2014/576 Esas sayılı takip dosyasındaki borçlu davalının itirazlarının kısmen iptâli ile İcra takibinin 2.124,00 TL asıl alacak yönünden devamına, davalının temerrüde düşürülmediği anlaşılmakla faize yönelik fazlaya ilişkin talebin reddine,
Asıl alacağın %20 oranına tekabül eden 424,80 TL icra inkâr tazminatının davalıdan alınarak davacı tarafa verilmesine," karar verilmiştir. Davalı kararı temyiz etmektedir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne takibin devamına karar verildiğinden karar davalı açısından kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay"ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir. Bu nedenle temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalının temyiz talebinin davalı yönünden mahkeme hükmünün kesin olması yönünden REDDİNE, ödediği temyiz peşin ve Yargıtay başvurma harçlarının istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, 20.03.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.