Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2019/4000 Esas 2019/6963 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ:Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı vekili, .... taşınmaz maliki olan davalının sitenin ortak gider borçlarını süresinde ödememesi nedeniyle hakkında .... 2. İcra Müdürlüğünün 2009/255 Esas sayılı dosyası ile 5.140,00 TL ana para ve 18.000,00 TL’lik işlemiş faizi ile icra takibine başlandığını, itiraz üzerine takibin durduğunu beyanla, itirazın iptalini, takibin devamını ve %40"dan aşağı olmamak üzere icra inkar tazminatının davalıdan tahsilini istemiş, mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hükmün temyizi üzerine kapatılan Yargıtay 18. Hukuk Dairesinin 17/6/2013 gün ve 2013/6804 E.- 2013/10538 K. sayılı ilamı ile görev yönünden bozulmasına karar verilmiştir. Görevli mahkemece yapılan yargılamada, “davanın kısmen kabulü ile, .... 2. İcra Müdürlüğünün 2009/255 Esas sayılı takip dosyasında davalının yapmış olduğu itirazların kısmen iptali ile, takibin 4.470,00 TL asıl alacak ve takip tarihinden itibaren işleyecek yasal faiz yönünden devamına, davacı tarafın icra inkar tazminatı talebinin alacak likit ve belirlenebilir olmadığından reddine” karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyanın incelenmesinde, birden fazla parsellerden oluşan sitede her bir parselin ayrı ayrı yönetim planının olduğu, parsellerin birlikte yönetimine ilişkin bir yönetim planı bulunmadığı gibi parsel kat malikleri kurullarınca birlikte yönetilme hususunda alınmış kararlarında olmadığı ve toplu yapı yönetimine geçilmediği, bir kısım kat maliklerinin bir araya gelerek fiilen birlikte site yönetimi oluşturdukları, davalıya ait her hangi bir yapı bulunmadığı, davacının aydınlatma, su, güvenlik, ruhsat harcı v.b. ortak giderlere ilişkin yaptığı takibe itirazın iptalini istediği, giderlere ilişkin davacı cari hesap ekstrelerine göre hesap yapıldığı ve davanın kısmen kabulüne karar verildiği anlaşılmaktadır.
Öncelikle belirtmek gerekir ki, birden fazla parselde 634 sayılı KMK’na göre toplu yapı yönetimine geçilmemesi veya parsellerin birlikte yönetimine ilişkin bir yönetim planının bulunmaması veya tüm parsellerin ayrı ayrı kat maliklerince birlikte yönetime ilişkin karar alınmaması halinde parsellerin birlikte yönetilmesi mümkün değildir. Bu yönde oluşturulan yönetimler fiili yönetim olup, bir kısım kat maliklerin bir araya gelerek parselleri birlikte yönetme iradesi diğer kat maliklerini bağlamaz. Bu durumda, parsellerin birlikte yönetimine yönelik 4721 sayılı TMK"nın müşterek/paylı mülkiyet hükümlerinin de uygulanması söz konusu değildir. Bütün bunlarla birlikte fiili yönetimin, parsellerin güvenlik, aydınlatma, su, temizlik gibi vb. bir kısım ortak işlerini yerine getirmeleri halinde, yapılan hizmetlerin karşılığını vekaletsiz iş göreme hükümlerine göre istemeleri mümkündür
Bu itibarla, mahkemece, davacının yaptığını iddia ettiği hizmetlere ilişkin bütün bilgi ve belgeleri getirterek davalıya ait arsanın (malik olduğu tarihten sonraki) bu hizmetlerden ne şekilde ve ne kadar yaralandığının tespiti ile giderlerden payına düşen miktar belirlenerek oluşacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, hüküm kurmaya elverişli olmayan rapora itibarla davanın kısmen kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 26/11/2019 günü oy birliğiyle karar verildi.