MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Bozma sonrası, sanığın eyleminin hukuki ilişkiye dayanan alacağını tahsil etme amacı ile gerçekleştirip gerçekleştirmediği hususunun mahkemesince araştırıldığı, sanığın savunmasında, aracı kömür borcundan dolayı değil, aracın üzerine gelen borçlardan ötürü aldığını, katılanın da sanığa kesinlikle borcunun olmadığını beyan ettiği ve sanık ile katılanın arasında TCK’nun 167/1-a maddesi kapsamında şahsi cezasızlık sebebi sayılacak bir ilişkinin bulunmadığının anlaşılması karşısında; tebliğnamede bu yönde bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Sanığın, eşinin adına ruhsatlı aracı, kömür borcunu ödeyemeyince resmi bir satış olmaksızın katılana verdiği, fakat katılanın kullanımında olan araca çok sayıda trafik cezası gelmesi üzerine sanığın bu duruma katlanamayarak, katılanın anahtarları üzerinde bıraktığı aracı bulunduğu yerden aldığının anlaşılması karşısında; Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 2016/257 Karar ve 1995/365 Karar sayılı kararları doğrultusunda, sanığa atılı hırsızlık suçunun yasal unsurları oluşmadığından, sanığın beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı isteme kısmen uygun olarak BOZULMASINA, 02/11/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.