9. Hukuk Dairesi Esas No: 2011/19170 Karar No: 2013/18524 Karar Tarihi: 17.06.2013
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2011/19170 Esas 2013/18524 Karar Sayılı İlamı
9. Hukuk Dairesi 2011/19170 E. , 2013/18524 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti, hafta tatili ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır. Hüküm süresi içinde davalılardan ... avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti: Davacı,davalı ..."nın park ve bahçe temizliği,bakım ve onarım işlerini davalı şirketlere yaptırdığını,davacının 01/01/2003-31/12/2004 döneminde bu hizmeti gören çeşitli şirketlerde çalıştığını ve davacının iş akdinin işveren tarafından haksız olarak feshedildiğinİ,iş akdinin feshine karşı işe iadesi davası açtığını ve işe iadesine karar verildiğini ancak işe iade edilmediğini iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma,hafta tatili,genel tatil ve yıllık izin alacaklarını istemiştir. B) Davalı Cevabının Özeti: Davalılardan ...,davanın reddine karar verilmesini istemiş,diğer davalılar cevap vermemiş ve yargılamaya katılmamıştır. C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak,davalı işverenin iş akdini haklı olarak feshettiğini ispat edemediği gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne,davalılardan ... Peyzaj İnş.Tur.Tem.Güv. Petrol Gıda San. Tic. Ltd. Şti. Hakkında açılan davanın atiye bırakılması nedeni ile bu davalı yönünden davanın açılmamış sayılmasına karar verilmiştir. D) Temyiz: Kararı davalılardan ... temyiz etmiştir. E) Gerekçe: 1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı ... Belediyesinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2- 4857 sayılı İş Kanununun 53. maddesinde yıllık izin süreleri açıkça düzenlenmiştir. Bu maddeye göre işveren neznindeki hizmet süresi bir yıldan beş yıla kadar (beş yıl dahil) olan işçilerin yıllık izin süresi 14 günden az olamaz. Somut olayda,davacı işçinin hizmet süresinin 2 yıl olması ve bu hizmet süresine göre toplam yıllık izin hakkının 28 gün olması karşısında 32 günlük süre üzerinden yıllık izin ücretine hükmedilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. F) Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 17.06.2013 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.