Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/10220 Esas 2016/10430 Karar Sayılı İlamı

23. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/10220
Karar No: 2016/10430
Karar Tarihi: 07.12.2016

Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/10220 Esas 2016/10430 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın katılana telefonla ulaşarak terör örgütü adına para aktarılmasını istediği ve bu şekilde 11.279 TL haksız menfaat sağladığı dolandırıcılık suçunu işlediği gerekçesiyle TCK'nın ilgili maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ve 80 TL adli para cezası verilmesine karar vermiştir. Sanığın mahkumiyeti için yeterli delil olduğu ve tekerrüre esas mahkumiyeti bulunması nedeniyle TCK'nın 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimi uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Ancak, 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı Kanun'un 253. maddesinin (b) bendine eklenen 6. alt bendi ile TCK'nın 157. maddesinde düzenlenen basit dolandırıcılık suçunun uzlaştırma kapsamına alınması nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği ve bu nedenle hükmün bozulması gerektiği sonucuna varılmıştır. Kararda geçen kanun maddeleri TCK'nın 157/1, 62/1, 53 ve 58. maddeleridir.

23. Ceza Dairesi 2015/10220 E. , 2016/10430 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK.nın 157/1, 62/1, 53 maddeleri gereğince 10 ay hapis cezası ve 80 TL adli para cezası

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılana ait cep telefonunu arayan şahısların katılanın hattının terör örgütü tarafından kullanıldığını, kimlik bilgileri kullanılarak yasa dışı bir örgüte para aktarıldığını, bu nedenle kendilerinin yardımcı olması ve faillerin tespiti için belirttikleri yerlere para havale etmesini istedikleri bunun üzerine katılanın da 11.279 TL parayı sanığın Akbank Yüzevler Şubesinde bulunan hesabına havale yaptığı parayı alarak haksız menfaat sağlayan sanığın bu suretle dolandırıcılık suçunu işlediği iddia olunan olayda;
Sanık savunması, katılan beyanı, tanık anlatımları, banka cevabi yazıları, tutanaklar ve tüm dosya kapsamına göre, sanığın mahkumiyeti yönündeki kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Adli sicil kaydına göre tekerrüre esas mahkumiyeti bulunan sanık hakkında TCK"nın 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair itirazlarının reddine ancak;
02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı Kanun"un 253. maddesinin (b) bendine eklenen 6. alt bendi ile TCK"nın 157. maddesinde düzenlenen basit dolandırıcılık suçunun uzlaştırma kapsamına alınmış olması ve bu düzenlemenin sanık lehine olması karşısında; söz konusu kanun değişikliğine göre, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 07.12.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.