Dolandırıcılık - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/10232 Esas 2016/10429 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 62/1, 52, 50. maddeleri gereğince 6.000 TL adli para cezası ve 80 TL adli para cezası


Dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Tatlıcılık yapan katılanın yanına gelerek 400 adet halka tatlısı alacağını söyleyen sanığa katılanın tatlıların 260 TL tuttuğunu söylediği, sanığın üzerinde 500 Avro olduğunu bunu bozarsa tatlıyı alacağını 500 Avro"nun 1.000 TL yaptığını söyleyerek para üstü istediği, katılanın 740 TL vermesinden sonra üzerini yoklayan sanığın paranın evde kalmış olduğunu söyleyerek katılandan "cep telefonunu ver hanımı arayayım aşağıya indirsin" diyerek telefonunu istediği ve katılanı hemen karşıdaki apartmana yönlendirdiği, sanığın gösterdiği binaya giderek zile basan katılanın kimse çıkmaması üzerine dolandırıldığını anladığı bu sırada sanığın ortadan kaybolduğu, hileli hareketlerle haksız menfaat sağlayan sanığın dolandırıcılık suçunu işlediği iddia olunan olayda;
Sanık savunmalarında İzmir"e hiç gitmediğini savunması ve katılanca sanığın hazırlıkta kimlik fotokopisi üzerindeki fotoğrafından teşhis etmesi karşısında, gerçeğin kuşkuya yer bırakılmaksızın tespiti açısından mümkün olduğu takdirde sanık ile katılanın duruşmada yüzleştirilmeleri mümkün olmaz ise sanığın fotoğraflarının çektirilerek katılana gösterilmek suretiyle teşhis işleminin yaptırılması sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeksizin eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Şuçun sübutunun kabulü halinde ise,
02/12/2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı Kanun"un 253. maddesinin (b) bendine eklenen 6. alt bendi ile TCK"nın 157. maddesinde düzenlenen basit dolandırıcılık suçunun uzlaştırma kapsamına alındığı ve bu düzenlemenin sanık lehine olması karşısında; söz konusu kanun değişikliğine göre, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320. sayılı Kanun"un 6723. sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 07.12.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.