Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/5844 Esas 2019/5491 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/5844
Karar No: 2019/5491
Karar Tarihi: 20.06.2019

Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/5844 Esas 2019/5491 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir vergi usul kanununa muhalefet davasında mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak kararda, hak yoksunluklarının uygulanması konusunda yanlış bir değerlendirme yapıldığı ve suç tarihiyle ilgili bir yazım hatası olduğu belirtilmiştir. Tüm deliller ve görüşler dikkate alınarak verilen kararın doğru olduğu sonucuna varılmıştır. TCK'nin 53. maddesinin (c) bendinde yer alan hak yoksunluklarının uygulanması konusu detaylı bir şekilde değerlendirilerek, infaz aşamasında yeniden ele alınması gerektiği belirtilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi'dir.

11. Ceza Dairesi 2016/5844 E. , 2019/5491 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendinde yer alan hak yoksunluklarının sanığın kendi alt soyu dışındakiler için hapis cezasının infazı tamamlanana kadar uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi isabetsizliğinin Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte infaz aşamasında yeniden değerlendirilmesi; gerekçeli karar başlığında “2008” şeklinde yanlış yazılan suç tarihinin, defter ve belge isteme yazısının tebliğ edildiği 22.04.2013 tarihinden 15 gün sonra olan 08.05.2013 olarak mahkemesince düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılama sürecindeki işlemlerin hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen görüşler ile delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, vicdanî kanının deliller ve dosyadaki bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, fiilin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, fiile uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlenip uygulandığı, kurulan hükümde bir aykırılık bulunmadığı anlaşılmış; sanığın ve katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan, hükmün ONANMASINA, 20.06.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.