15. Ceza Dairesi Esas No: 2018/5321 Karar No: 2020/3491 Karar Tarihi: 09.03.2020
Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/5321 Esas 2020/3491 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanığın, bir yıl süreli olarak kiraladığı aracı sözleşme bitiminde iade etmeyerek güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddiasıyla yargılandığı ve mahkumiyetine karar verildiği belirtilmiştir. Sanığın suç kastıyla hareket etmediğini savunmasına karşın, katılan tarafından sunulan kira sözleşmesi, uzman raporu ve tanıkların beyanları gibi deliller incelenerek, sanığın suçunu işlediği sabit görülmüştür. Mahkeme, sanığın güveni kötüye kullanma suçunu işlediğinin sabit olduğu gerekçesiyle mahkumiyet kararı vermiştir. Kararda, TCK'nın 155/1, 62/1, 52/2, 51. maddelerinin uygulandığı belirtilmiştir. Bu maddelerde, güveni kötüye kullanmanın tanımı, unsurları ve cezaları ile ilgili düzenlemeler yer almaktadır.
15. Ceza Dairesi 2018/5321 E. , 2020/3491 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Güveni kötüye kullanma HÜKÜM : TCK.nın 155/1, 62/1, 52/2, 51. maddeleri gereğince mahkumiyet
Güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Dairemizin bozma ilamı doğrultusunda dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderildiği, ancak; uzlaştırmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede; Sanığın katılan tarafından ibraz edilen araç kiralama sözleşmesine göre ... plakalı Dacia Logan marka aracı 05/02/2008 tarihinden itibaren bir yıllığına kiraladığı halde kira sözleşmesinin bitiminde kira sözleşmesi süresini uzatmayıp aracı da iade etmemek sureti ile güveni kötüye kullanma suçunu işlediği iddia edilen olayda; her ne kadar sanık suç kastı ile hareket etmediğini savunmuşsa da; katılanın istikrarlı beyanları, tanıkların anlatımları, 05/02/2008 tarihli araç kiralama sözleşmesi, Balıkesir İl Emniyet Müdürlüğü’nün cevabi yazısı, uzlaştırmanın sağlanamadığına dair rapor ve dosya kapsamı birlikte değerlendirildiğinde; sanığın üzerine atılı güveni kötüye kullanma suçunu işlediğinin sabit olduğu gerekçesine dayanan mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir. Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafiinin suçun unsurlarının oluşmadığı, sanık hakkında beraat hükmünün verilmesi gerektiği gerekçesine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 09/03/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.