Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/2181 Esas 2020/1763 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2181
Karar No: 2020/1763
Karar Tarihi: 04.03.2020

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/2181 Esas 2020/1763 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Uşak 2. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve İzmir Bölge Adliye Mahkemesi tarafından onanan kararda, sanıkların silahlı terör örgütüne üye olmak suçundan müebbet hapis cezasına çarptırıldığı belirtiliyor. Ancak, hükmolunan cezanın süresine göre şartlarının bulunmaması nedeniyle, sanıkların ve müdafilerinin duruşmalı inceleme talebinin reddedildiği ifade ediliyor. Kararda, sanıkların ByLock kullanıcısı olduklarına dair tespit ve tutanakların eksik olduğu, diğer delillerin de suçun sübutu açısından yeterli olmadığı vurgulanarak, hüküm kurulmasının sonuca etkili bulunmadığı belirtiliyor. Kanun maddeleri ise şu şekilde açıklanıyor: TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK’nın 62, 63, 53, 58/9 maddeleri.

16. Ceza Dairesi 2019/2181 E. , 2020/1763 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : Uşak 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 02.05.2018 tarih ve 2017/383 - 2018/106 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : Sanıklar hakkında TCK’nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1 TCK’nın 62, 63, 53, 58/9 maddeleri gereği kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Hükmolunan cezanın süresine göre şartları bulunmadığından sanıklar ve müdafilerinin duruşmalı inceleme isteminin CMK’nın 299/1. maddesi uyarınca REDDİNE,
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre sanık ...’un sosyal ve aile çevresinin örgüte yakın yapıda olmasının örgütsel faaliyet olarak kabul edilemeyeceği belirlenerek sanıklar için yapılan incelemede;
Sanıklar ... ve ...’in ByLock kullanıcısı olduğuna dair ayrıntılı ByLock tespit ve değerlendirme tutanağının getirtilmeden hüküm kurulması, dosyadaki diğer delillerin suçun sübutu açısından yeterli olduğu görülmekle sonuca etkili bulunmamıştır.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği,
aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanıklar ve müdafilerinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdükleri nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Uşak 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 18. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 04.03.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.