Birlikte tehdit - kasten yaralama - konut dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2015/27169 Esas 2020/841 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Birlikte tehdit, kasten yaralama, konut dokunulmazlığını ihlal
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1) Sanık ..."a yükletilen birlikte tehdit ve kasten yaralama ve konut dokunulmazlığını ihlal eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
1) Tehdit ve yaralama suçlarına ilişkin cezaların kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından, sanık ..."ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA,
2) Konut dokunulmazlığını ihlal eyleminden verilen mahkumiyet hükmünde ise;
TCK"nın 62. maddesi uygulanırken hesap hatası yapılması suretiyle sonuç ceza 2 yıl 6 ay hapis yerine, 1 yıl 18 ay hapis cezası olarak eksik belirlenmiş ise de, aleyhe temyiz olmadığından bu husus bozma nedeni yapılmamıştır. Ancak;
Sanık hakkında konut dokunulmazlığını ihlal suçundan hüküm kurulmasına karşın, uygulama maddesinin TCK’nın 116/4 yerine sehven 86/1. maddesi olarak gösterilmesi;
Kanuna aykırı ve sanık ..."ın temyiz iddiaları yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılık, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktasının; “TCK’nın 86/1. maddesi" ibraesinin karardan çıkarılarak yerine "TCK’nın 116/4. maddesi" ibaresinin eklenmesi biçiminde DÜZELTİLMESİNE ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hükmün bu bağlamda ONANMASINA, 14/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.