Defter ve belgeleri gizleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/6134 Esas 2019/5467 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/6134
Karar No: 2019/5467
Karar Tarihi: 20.06.2019

Defter ve belgeleri gizleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/6134 Esas 2019/5467 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık, Vergi Usul Kanunu'nun defter ve belgeleri ibraz etmemek suçu kapsamında mahkum edilmiş. Ancak, belgelerin incelenmek üzere ibrazının istenmesi gerektiği hatırlatılarak, belgelerin denetime olanak verecek biçimde dosyaya intikal ettirilmesi gerektiği vurgulanmış ve hukuki durumun belirlenmesi istenmiş. Ayrıca, TCK'nın 53. maddesi uygulamasının Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmiş olması nedeniyle yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiş. Kararın kanun maddeleri ise şöyle: 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 359/a-2. maddesi, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi.

11. Ceza Dairesi 2016/6134 E. , 2019/5467 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Defter ve belgeleri gizleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-213 sayılı Vergi Usul Kanunu"nun 359/a-2. maddesinde öngörülen defter ve belgeleri ibraz etmemek suçunun oluşabilmesi için varlığı noter tasdiki, belge basım-teslim formu gibi belgelerle sabit olan defter ve belgelerin incelenmek üzere ibrazının istenmesi gerektiğinden, katılan idareden, ibrazı istenen 2008 takvim yılı defter ve belgeleri ile 2009 takvim yılı belgelerinin varlığını kanıtlayan belgelerin bulunup bulunmadığı sorularak, varsa bunlara ilişkin tutanak ve belgelerin denetime olanak verecek biçimde dosyaya intikalinin sağlanmasından sonra sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140-2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz talebi bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 20.06.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.