MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Her ne kadar Yargıtay Cuhuriyet Başsavcılığının 2016/77902 sayılı tebliğnamesi ile sanık hakkında müşteki ..."a karşı iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan ve müşteki ... "a karşı hırsızlık suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarına yönelik görüş bildirilmişse de sanığın temyiz dilekçesine mahkumiyet kararını temyiz etmiş olduğunu belirtmesi sebebiyle yalnızca müşteki ...’a yönelik hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan incelemede;
28.06.2014 tarihli 6545 sayılı Yasa ile değişik 5237 sayılı TCK"nın 142/2-h ve 143. maddelerinde öngörülen hırsızlık suçunun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK’nın 150/3 ve 196/2. maddeleri uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanunun 188/1 ve 289/1-e maddelerine aykırı davranılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 02.11.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.