Cinsel taciz - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/5689 Esas 2019/8454 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/5689
Karar No: 2019/8454
Karar Tarihi: 25.03.2019

Cinsel taciz - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/5689 Esas 2019/8454 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, cinsel taciz suçundan verilen hükümle ilgili yapılan temyiz başvurusunu incelerken, ceza kanunundaki düzenlemeleri göz önünde bulundurdu. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 50/2. maddesi gereğince hapis cezası ile adlî para cezasının seçenek olarak öngörüldüğü hallerde, hapis cezasına hükmedilmişse bu ceza artık adlî para cezasına çevrilmez. Bu nedenle, hapis cezası yerine adlî para cezasına çevrilmesi kararı verilemez. Ancak, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 105/1. maddesinde öngörülen seçimlik cezalardan hapis cezasının tercih edilmesi durumunda, hapis cezasının adlî para cezasına çevrilmesine karar verilemez. Mahkeme, delilleri, iddia ve savunmayı değerlendirerek, suçun tespiti konusunda bir sorun olmadığına karar verdi ve verilen hükümleri onadı. Kanun maddeleri: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 50/2. ve 105/1. maddeleri.

14. Ceza Dairesi 2015/5689 E. , 2019/8454 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle, 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanunla getirilen düzenlemeler de gözetilip dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 50/2. maddesinde yer alan, “Suç tanımında hapis cezası ile adlî para cezasının seçenek olarak öngörüldüğü hâllerde, hapis cezasına hükmedilmişse bu ceza artık adlî para cezasına çevrilmez” şeklindeki düzenleme nazara alındığında, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 105/1. maddesinde öngörülen seçimlik cezalardan hapis cezasının tercih edilmesi karşısında, hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilmesinde isabet görülmemiş ancak aleyhe temyiz olmadığından bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
Delillerle iddia, savunma ve duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş,sübutu kabul olunan fiilin eleştiriler dışında unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 25.03.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.