Vergi Usul Kanunu"na muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/5996 Esas 2019/5455 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanunu"na muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

1- 5604 sayılı Malî Tatil İhdas Edilmesi Hakkında Kanun"un 1. maddesinin 1 ve 4. fıkraları ile, her yıl temmuz ayının biri ile yirmisi arasında malî tatil uygulanacağı ve malî tatil süresi içinde inceleme amacıyla defter ve belgelerin ibrazının istenemeyeceğinin hükme bağlanması karşısında; 27.05.2010 tarihli istem yazısının, malî tatil süresi içerisinde, 05.07.2010 tarihinde tebliğ edilmesi nedeniyle, yüklenen “defter ve belgeleri gizleme” suçunun yasal unsurları itibarıyla oluşmadığı ve sanığın beraatine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, mahkûmiyet hükmü kurulması,
2- Kabule göre;
a) Sanık hakkında defter ve belgeleri gizleme suçu ile ilgili olarak düzenlenen 30.04.2011 tarihli vergi suçu raporuna istinaden, Manisa Vergi Dairesi Başkanlığının 12.05.2011 tarihli mütalaası ile doğrudan doğruya suç duyurusunda bulunulduğunun anlaşılması karşısında; 01.01.2011 tarihinde yürürlüğe giren, 23.07.2010 tarih ve 6009 sayılı Kanun"un 13. maddesi ile değişik 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"nun 367. maddesinin birinci fıkrasında bulunan "Yaptıkları inceleme sırasında 359 ve 360. maddelerde yazılı suçların işlendiğini tespit eden vergi müfettişleri ve vergi müfettiş yardımcıları tarafından ilgili rapor değerlendirme komisyonunun mütalaasıyla doğrudan doğruya ve vergi incelemesine yetkili olan diğer memurlar tarafından ilgili rapor değerlendirme komisyonunun mütalaasıyla vergi dairesi başkanlığı veya defterdarlık tarafından keyfiyetin Cumhuriyet Başsavcılığına bildirilmesi mecburidir." hükmüne göre, mütalaa tarihi itibarıyla “rapor değerlendirme
komisyonunun” mütalaasının zorunlu olduğu, bu nedenle durma kararı verilerek 213 sayılı VUK"nin 367. maddesi gereğince usulüne uygun şekilde mütalaa alınıp dava şartı yerine getirildikten sonra yargılamaya devamla hüküm kurulması gerektiğinin gözetilmemesi,
b) 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140-2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 20.06.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.