Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2017/142 Esas 2017/1496 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ... Sulh Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Kayyımlık Atanması


Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine karar verilmiş olup hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.

KARAR

Davacı vekili 19/09/2014 tarihli dilekçesi ile; ... İli Merkez İlçesi ... Mah. bulunan 177 Ada 11 parsel numaralı taşınmaz ile İş bu dava dosyası ile birleştirilmesine karar verilen aynı mahkemenin 2014/886 Esas ve 2015/192 Karar sayılı dosyası ile de ... İli Merkez İlçesi ... Mah. bulunan 177 Ada 10 parsel numaralı taşınmaz malların hissedarları ... karısı ..., ... kızı ..., ... kızı ..., ... kızı ..., ... kızı ..., ... karısı ...."ye tüm araştırmalara rağmen ulaşılamadığından adı geçen kişilere ... Defterdarının kayyım olarak atanmasını talep ve dava etmiştir. Mahkemece, her iki taşınmazın hisseli maliklerinden olan ... karısı ..."nin nüfus kayıtlarının incelemesinde adı geçenin .... T.C kimlik nolu ... karısı ... olduğu ve bu kişinin de mirasçılarının bulunduğu gerekçesi ile ... karısı ..."nin kayyım tayinine ilişkin davanın reddine, diğer kişiler yönünden kabulüne karar karar verilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;dosya içerisinde mevcut tapulama tutanağına göre taşınmazların 1500/48384 er payları ... karısı ... adına kayıtlı olup,... ile ilgili başka bilgi bulunmamaktadır. Getirtilen nüfus kaydında ise ..."nin ... karısı olarak görünmesi dışında taşınmazın adı geçene ait olduğuna ilişkin kanıt bulunmamaktadır. Tapu kaydına göre paydaş ... payını 2005 yılında satın almış olup bu kişiye ulaşılma olasılığı yüksek olduğundan,paydaş ...."dan taşınmazdaki diğer hissedarlarla ilgili bilgi alınması, vergi kayıtlarının getirtilip taşınmazın vergisinin kim tarafından ödendiği vergi dairesi ve belediyeden sorulup incelenmeden yetersiz araştırma ve eksik inceleme ile hüküm kurulmuş olması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK’nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, HUMK"nun 440/III-1, 2, 3 ve 4. bentleri gereğince ilama karşı karar düzeltme yolu kapalı bulunduğuna, 09.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.