Mahkemesi :İş Mahkemesi

Davacı, davalı şirketler nezdinde 07.07.2004–24.01.2009 tarihleri arasında hizmet akdine dayalı olarak 800TL net ücretle çalıştığının tespitini istemiştir.
Mahkemece, hükümde belirtilen gerekçelerle; davanın Kabulü ile
—Davacının davalı Kayalar İnşaat Ticaret ve Sanayi A.Ş. nezdinde;
07.07.2004–28.02.2008 tarihleri arasında ve diğer davalı ... İnşaat Sanayi Ticaret A.Ş. nezdinde 01.03.2008–23.01.2009 tarihleri arasında geçen ve ..."ya bildirilmeyen çalışmalarının sigortalı sayılmasının tespitine karar verilmiştir.
Hükmün, davalı Kurum avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-)Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davalı avukatının, sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-)5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanununun Geçici 7. maddesi uyarınca davanın yasal dayanağı 506 sayılı Sosyal Sigortalar Kanununun 79/10. maddesidir.
Bu kapsamda hizmet tespitine yönelik davalarda davacının çalışmasının gerçekliği, işin ve işyerinin kapsam ve niteliği dikkate alınarak, ücretinin ve davalı Sosyal Güvenlik Kurumu’na (Devredilen SSK) davalı işveren tarafından ödenen ve ödenmesi gereken primlerin miktarının belirlenebilmesi amacıyla, prime esas kazancın tespitinde, gerçek ücretin esas alınması koşuldur.
Davanın niteliği gereği, çalışma olgusunun her türlü delille ispatlanabilmesine karşılık ücretin ispatında bu denli bir serbestlik söz konusu değildir. Çalışma olgusunun her türlü delille kanıtlanması olanağı bulunmakla birlikte; Hukuk Genel Kurulu’nun 2005/21-409 E., 2005/413 K. sayılı kararında da belirtildiği üzere, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 288. (6100 sayılı HMK md. 200) maddesindeki yazılı sınırları aşan ücret alma iddialarının yazılı delille kanıtlanması zorunluluğu bulunmaktadır.Bu nedenle işçinin imzasının bulunduğu aylık ücreti gösteren para makbuzları, banka kayıtları, ticari defter kayıtları, ücret bordroları gibi belgelerle ispatı mümkündür. Ancak 506 Sayılı Kanunun 78. maddesine göre, “....günlük kazançları alt sınırın altında olan sigortalılar ile ücretsiz çalışan sigortalıların günlük kazançları alt sınır üzerinden hesaplanır.”
Somut uyuşmazlıkta; yerel mahkemece yaptırılan incelemede davacının son ücretinin 800 TL olduğu kabul edilerek dönemin yasal asgari ücreti ile oranlanması sonucunda tespiti istenen dönemlerin yasal asgari ücretine aynı oranda artırım yapılarak davacının günlük ücretlerinin yazılı şekilde bulunduğu anlaşılmakta olup, davacının ücretinin yuykarıda sayılan yazılı belgelerle ispat edilememiş olduğu ve bu nedenle dönemin yasal asgari ücreti ile çalıştığının tespitine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
3-)Mahkemece, davacının 07.07.2004–24.01.2009 tarihleri arasındaki sürede 800 TL ücretle çalıştığının tespitini talep etmesine rağmen, asgari ücretle karar verilince, bu durumda davacının istemine ve temyiz eden kurum sıfatına göre, hükmün kısmi kabul
niteliğinde olduğu anlaşılmakla, avukatla temsil edilen davalı ... lehine, karar tarihi itibariyle yürürlükte olan tarife uyarınca vekâlet ücretine karar verilmesi gerekirken, hatalı değerlendirme sonucu, yazılı şekilde hüküm kurulması isabetli görülmemiştir.
4-) Ayrıntıları Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 15.03.2006 gün ve 2006/1-163 Esas, 2006/76 sayılı kararında da belirtildiği üzere davada, kısmen kabule karar verildiğine göre 6100 Sayılı HMK."nun 312 ve 323. maddelerine uygun şekilde,
tarafların haklı çıktıkları oranda yargılama giderlerinin paylaştırılarak karar verilmesi gerekirken mahkemece yanılgılı değerlendirme sonucu yargılama giderlerinin tamamının davalılara yükletilmesi, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
5-)Mahkemece, verilen hükümde, davacının hizmet döküm cetvelinde kuruma bildirilmiş olan sürelerin yeniden tespitinde davacının hukuki yararının olmamasına rağmen, bu sürelerin dışlanmaksızın karar verilmesi isabetsiz ise de; hükmün infazı sırasında bu sürelerin kurumca gözetilebilir olmasına göre, bu aykırılık bozma nedeni yapılmamıştır.
Ne var ki; bu aykırılıkların giderilmesi, yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. Maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ : 1-) Hüküm fıkrasının 1. Bendinin tamamen silinerek, yerine, “Davanın kısmen kabulüne, davacının;
a–07.07.2004–28.02.2008 tarihleri arasında Kuruma bildirilenler haricinde yasal asgari ücret ile davalı Kayalar İnşaat Ticaret ve Sanayi A.Ş. nezdinde 506 sayılı Yasa kapsamında sigortalı çalıştığının tespitine,
b–01.03.2008–24.01.2009 tarihleri arasında kuruma bildirilenler haricinde yasal asgari ücret ile davalı ... İnşaat Sanayi Ticaret A.Ş. nezdinde 506 sayılı Yasa kapsamında sigortalı çalıştığının tespitine,” cümlesinin eklenmesine;
2-) Hüküm fıkrasının yargılama gideri ile ilgili 4. bendindeki, “yargılama giderinin” ibaresinin silinerek, yerine, “yargılama giderinden kabul ve ret oranları gözönüne alınarak 150,00 TL’sinin,” ibaresinin eklenmesine;
3-) Hüküm fıkrasının vekâlet ücreti ile ilgili 5. bendinden sonra gelmek üzere “Davalı ... kendini vekil ile temsil ettirdiğinden hüküm tarihi itibariyle yürürlükte olan AAÜT gereğince 1.320,00 TL vekâlet ücretinin davacıdan tahsili ile davalı ...’ya verilmesine” cümlesinin eklenmesine ve kararın bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 31.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.