Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2019/776 Esas 2019/6936 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ: .... 5. Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı Orman Yönetimi ile davalı .... tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
....ada 2 parsel numaralı taşınmaz 3071 m2 yüzölçümü ve arsa vasfı ile davalılar adına tapuda kayıtlıdır.
Davacı Orman Yönetimi, .... mahallesinde bulunan 297 ada 2 parsel numaralı taşınmazın 2321 m²"lik bölümünün kesinleşmiş orman sınırı kapsamında kaldığını, ormanların zilyetlikle edinilemeyeceğini, özel mülkiyet konusu yapılamayacağını, sınırlarının daraltılamayacağını belirterek taşınmazın bu bölümüne davalıların müdahalesinin önlenmesi ve bu bölüme ait tapu kaydının iptali ile orman vasfıyla Hazine adına tapuya kayıt ve tescili istemiyle dava açmıştır.
Mahkemece, taşınmazın orman sayılmayan yerlerden olduğu gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı Orman Yönetimi tarafından esas yönünden, davalı .... vekili tarafından ise vekalet ücreti yönünden temyiz edilmiştir.
Dava, orman niteliği iddiasına dayalı tapu iptali ve tescil ile müdahalenin önlenmesi istemlerine ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu yerde 1953 yılında genel arazi kadastrosu yapılmıştır.
Davacı tarafça çekişmeli taşınmazın bir bölümünün orman tahdidi kapsamında kaldığı iddiasıyla dava açılmışsa da, ... 07.10.1997 tarihli ve 1997/39 E.- 64 K. sayılı kararıyla ..... köyünde 113 nolu Orman Kadastro Komisyonu tarafından hazırlanmış orman kadastro haritalarının iptaline karar verildiği, sonrasında da yeni orman tahdit haritasının hazırlanmadığı anlaşılmakla mahkemece orman tahdidi iddiasına dayalı davanın reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik bulunmamaktadır.
Ancak; dava reddedildiğine göre yargılamada avukat ile temsil edilen davalı .... hükümleri gereğince belirlenecek vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı ....verilmesine karar verilmesi gerekirken verilmemesi doğru değilse de bu husus usul ekonomisi yönünden hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün 3 numaralı bendinin çıkarılarak yerine ""AAÜT hükümleri gereğince 1.500,00.TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı .....verilmesine,"" cümlesinin yazılması suretiyle düzeltilmesine ve hükmün 6100 sayılı Kanunun geçici 3. maddesi atfıyla HUMK’nın 438/7. maddesine göre düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 26/11/2019 günü oy birliğiyle karar verildi.