14. Ceza Dairesi Esas No: 2018/9343 Karar No: 2019/8436 Karar Tarihi: 25.03.2019
Nitelikli cinsel saldırı - nitelikli yağma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/9343 Esas 2019/8436 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Düzce 1. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen hükümlere yönelik yapılan istinaf başvurusu, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi'nin kararı ile esastan reddedilmiştir. Sanık, nitelikli cinsel saldırı ve nitelikli yağma suçlarından mahkum edilmiştir. Nitelikli yağma suçundan kurulan hüküm incelendiğinde, istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmemiş ve temyiz istemi reddedilmiştir. Nitelikli cinsel saldırı suçundan kurulan hüküm için ise mağdurun ifadeleri ve deliller arasındaki çelişkiler nedeniyle istinaf başvurusunun kabul edilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır. Kanun maddeleri olarak; CMK 288, CMK 294, ve CMK 289. maddeleri incelenmiştir.
14. Ceza Dairesi 2018/9343 E. , 2019/8436 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi SUÇ : Nitelikli cinsel saldırı, nitelikli yağma HÜKÜM : Sanığın atılı suçlardan mahkûmiyetine dair Düzce 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 19.10.2017 gün ve 2017/155 Esas, 2017/206 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü: Sanık hakkında nitelikli yağma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde; 5271 sayılı CMK"nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp, aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ile sanık müdafisinin temyiz dilekçesinde belirttiği nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, sanık müdafisinin temyiz isteminin 5271 sayılı CMK"nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, Sanık hakkında nitelikli cinsel saldırı suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince; Mağdurenin olaydan hemen sonra sıcağı sıcağına alınan ilk ifadesinde hiç dile getirmeyip eylemden iki gün sonra alınan beyanında sanığın kendisine yönelik olarak anüsüne bıçak sokmak suretiyle nitelikli cinsel istismarda bulunduğunu iddia etmesi, Düzce Üniversitesi Tıp Fakültesi Adli Tıp Anabilim Dalı Uzmanlar Kurulunun 22.05.2017 tarihli raporunda perianal bölgede saat 11 hizasında anüs mukozasına ulaşmayan 1x0,8 cm ebadında ekimozlu sıyrık bulunduğu ve yara özellikleri dikkate alındığında olay tarihi ile uyumlu nitelikte olduğunun bildirilmesine rağmen tespit edilen bulguların mağdurenin anlatımlarını doğrular mahiyette olmaması, mağdurenin hükümden sonra sunduğu 24.10.2017 havale tarihli dilekçeyle sanığın, kendisine cinsel amaçlı herhangi bir eylemde bulunmadığını, makatına bir cisim sokmadığını ve şikayetinden vazgeçtiğini açıkça belirtmesi ve tüm dosya kapsamı nazara alındığında, ilk derece mahkemesinin gerekçesinde yer alan sübuta ilişkin deliller ile dosya içeriğinin çelişmesi karşısında, 5271 sayılı CMK"nın 230/1-b. maddesine uygun düşmeyen gerekçeyle kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine yazılı şekilde esastan reddine karar verilmesi suretiyle aynı Kanunun 289/1-g. maddesine muhalefet edilmesi, Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesinin 22.12.2017 gün ve 2017/2944 Esas, 2017/2497 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK"nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Ceza Dairesine gönderilmesine, 25.03.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.