Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/6024 Esas 2019/8121 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/6024
Karar No: 2019/8121
Karar Tarihi: 27.05.2019

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/6024 Esas 2019/8121 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yüksek mahkeme, bir sanığın mala zarar verme suçundan verilen cezasıyla ilgili temyiz başvurusunu reddetti. Ancak, sanık hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükümlerle ilgili başvuruyu kabul etti. Bu suçlarla ilgili olarak, mahkeme öncelikle sanığın korunması için açıklanması geri bırakılan hükümle ilgili bir kararı değerlendirdi. TCK’nun 191/1. maddesi uyarınca hüküm kurulması gerekiyordu, ancak suçu işleme sürecinde sanığın uyuşturucu kullandığından, cezası ertelenmişti. Ancak, 6545 sayılı Kanun ile değişik TCK'nun 191. maddesinin 5. fıkrası, uyuşturucu kullanımının ceza erteleme sürecinde suç olarak kabul edilmesini ve hüküm açıklanmasını gerektirdiğini belirtiyordu. Mahkeme, sanığın durumu için lehe olan yasanın yeni hükümleri nedeniyle kararı yeniden değerlendirmeye karar verdi. Kanun maddeleri: 6217 sayılı Yasa'nın 26. maddesi, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun'a eklenen geçici 2. madde, 6545 sayılı Kanun'un TCK'nın 191. maddesinde yaptığı değişiklikler, 5320 sayılı Kanun'a eklenen geçici 7/2

17. Ceza Dairesi 2018/6024 E. , 2019/8121 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
I) Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün temyiz incelesmesinde
Mala zarar verme suçundan doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Yasa"nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından, sanık ...’un temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II) Sanık hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde
Sanık hakkında açıklanması geri bırakılan hükümle ilgili Manisa 4. Sulh Ceza Mahkemesi’nin 2013/396 Esas ve 2013/846 Karar sayılı ilamıyla yapılan ihbar üzerine hükmün açıklandığı, ancak ihbara konu olan kararda sanık hakkında TCK’nun 191/1. maddesi uyarınca hüküm kurulduğunun anlaşıldığı, 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun ile değişik TCK"nun 191. maddesinin 5. fıkrasında, "Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu ve uyarıcı madde kullanması, 4. fıkra uyarınca ihlal nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz" şeklinde düzenleme getirmesi ayrıca aynı Kanun"la 5320 sayılı Kanun"la eklenen geçici 7/2. maddesi uyarınca koşulları oluştuğu takdirde "Davanın düşmesi" ve "Hükmün açıklanmasının geri bırakılması" seçeneklerine de yer verilmesi nedeniyle lehe olan bu düzenleme ve TCK"nun 7/2. maddesi uyarınca dosyanın yeniden değerlendirilmesi lüzümu karşısında, ihbara konu suça ilişkin belirtilen işlemlerin akıbetinin mahkemesinden sorulup sonucuna göre hükmün açıklanıp açıklanamayacağının değerlendirilmesinde, zorunluluk bulunması,

Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’un temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 27.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.