Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlu vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
Hukuk Usulü Muhakemeleri Yasasının 434/3. maddesi; temyiz dilekçesi verilirken gerekli harç ve giderlerin tamamının ödeneceğini, bunların eksik olduğunun tespiti halinde kararı veren hakim veya mahkemenin başkanı tarafından verilecek yedi günlük kesin süre içersinde tamamlanacağını, aksi halde temyizden vazgeçmiş sayılacağı hususunun temyiz edene bildirileceğini ve verilen süre içersinde tamamlamadığı takdirde kararın temyiz edilmemiş sayılmasına karar verileceğini hükme bağlamıştır.
Somut olayda temyiz masraflarının yatırılmaması üzerine HUMK’un 434/3 maddesi uyarınca bu giderlerin yatırılması için borçlu vekiline 27.08.2008 tarihli muhtıranın düzenlenip adı geçene 03.09.2008 tarihinde tebliğ edildiği anlaşılmıştır. Muhtırada sözü edilen masrafın 7  günlük süre geçirildikten sonra 09.10.2008 tarihinde yatırıldığı görülmüştür. Kuşkusuz, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 2494 sayılı Kanunla değiştirilen 434/2. maddesine göre, verilen süre içinde harç ve giderler tamamlanmadığı takdirde kararın temyiz edilmemiş sayılmasına karar verme yetkisi, hükmü veren mahkemeye aittir. Ne var ki, masraf ve harcın süresinde yatırılmaması halinde dosyanın yerel mahkemece temyiz isteminin reddine karar verilmeden Yargıtay’a gönderilmesi durumunda, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 2294 sayılı Kanunla değişik 434/2. maddesine göre, bu konuda bir karar verilmek üzere dosya mahalline geri çevrilmeden doğrudan doğruya Yargıtay’da da temyiz isteminin reddine karar verilebileceği 1.6.1990 günlü ve 1989/3 esas, 1990/4 karar sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Genel Kurulunca karara bağlanmıştır. Bu durumda, gösterilen sebeple temyiz dilekçesinin reddi gerekir.
SONUÇ  : Temyiz dilekçesinin gösterilen sebeple (REDDİNE), 24.02.2009 gününde oybirliğiyle karar verildi.