Birlikte tehdit - kasten yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2015/27160 Esas 2020/821 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Birlikte tehdit, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Sanık ... hakkında müşteki ..."a ve mağdur ..."ya yönelik kasten yaralama eylemlerinden kurulan mahkumiyet hükümleri ile sanıklar ... ve ... hakkında birlikte tehdit eylemlerinden kurulan mahkumiyet hükümlerinin temyizinde;
1) Sanıkların eylemi sonucu yaralanan mağdur ... hakkında aynı hastanede görevli doktorların birisi tarafından basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde diğer doktor tarafından ise basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek şekilde yaralandığına ilişkin rapor düzenlenmesi karşısında; mağdur ..."ya ait tedavi belgeleri getirtilerek ve geçici ve kesin raporları ile birlikte Adli Tıp Kurumu Başkanlığı ilgili İhtisas Kurulu"na gönderilerek, mağdur ..."nın yaralanmasının yaşamını tehlikeye sokan bir duruma neden olup olmadığı, basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek ölçüde hafif nitelikte olup olmadığı konusunda rapor alınmasından sonra sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden eksik incelemeyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
2)Taraflar arasında çıkan kavga sırasında olay yerinde bulunan ve soruşturma aşamasında ifadeleri alınan tanıklar Rıdvan Mutlu, Bekir İbiçoğlu, ... ile duruşmada dinlenen ..."nun iddianamede yer alan ve hükümde kabul edilen tehdit sözlerinin söylendiğine ilişkin beyanlarının bulunmaması karşısında, müştekilerin soyut beyanlarından başka cezalandırılmalarına yeterli delil olmaması karşısında; yetersiz gerekçeyle sanıkların beraati yerine mahkumiyetlerine karar verilmesi,
3) Sanıklar hakkında birden fazla kişi tarafından birlikte tehdit suçundan 5237 sayılı TCK"nın 106/2-c maddesi gereğince cezalandırılması talebi ile kamu davası açılıp ve gerekçeli kararda sanıkların birden fazla kişi tarafından birlikte tehdit suçunu işlediklerinin kabul edildiği ancak silahtan söz edilmediği halde hüküm fıkrasında sanıkların silahla tehdit suçunu işlediklerinden bahisle hüküm kurulması,
4) Tehdit suçuna ilişkin hükümde TCK"nın 62. maddesi uygulanırken hesap hatası yapılması suretiyle sonuç cezanın 2 yıl 1 ay hapis yerine, 1 yıl 13 ay hapis cezası olarak eksik belirlenmesi,
5) Mağdur ..."nın bıçakla yaralandığının kabul edilmesine karşın, hüküm kurulurken sanık ... hakkında TCK"nın 86/3-e maddesinin uygulanmaması suretiyle eksik ceza tayini,
6) Cezalar alt sınırdan verilmesine karşın erteleme hükümleri bakımından, herhangi bir gerekçe belirtilmeksizin, orantısız biçimde denetim süresinin en üst sınırdan belirlenmesi,
7) Kabule göre ise;
TCK"nın 53/l-(c) maddesindeki hak yoksunluğunun sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri yönünden koşullu salıverme tarihine kadar, diğer kişilere karşı belirtilen yetkiler yönünden mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar geçerli olacağının düşünülmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ..."nun temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken CMUK"nın 326/son maddesinin gözetilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 14.01.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.