Kişilerin huzur ve sükununu bozma - cinsel taciz - verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/637 Esas 2020/519 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/637
Karar No: 2020/519
Karar Tarihi: 15.01.2020

Kişilerin huzur ve sükununu bozma - cinsel taciz - verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/637 Esas 2020/519 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, kişilerin huzur ve sükununu bozma, cinsel taciz ile verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme suçlarından mahkum edildi. Sanığın temyiz istemi, uygun şekilde tebliğ edilen ilk kararın ardından zamanında yapılmadığı için reddedildi. Kanun maddeleri ise şöyle:
- Kişilerin huzur ve sükununu bozma: TCK’nın 123/1, 62, 53/1-a-c-d-e, 58/7. maddeleri
- Cinsel taciz: TCK’nın 105/1, 62, 53/1-a-c-d-e, 58/7. maddeleri
- Verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme: TCK’nın 136/1, 62, 53/1-a-c-d-e, 58/7. maddeleri.
12. Ceza Dairesi         2019/637 E.  ,  2020/519 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Suçlar : Kişilerin huzur ve sükununu bozma, cinsel taciz, verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme
    Hükümler : 1- Kişilerin huzur ve sükununu bozma suçundan dolayı TCK’nın 123/1, 62, 53/1-a-c-d-e, 58/7. maddeleri gereğince mahkumiyet
    2- Cinsel taciz suçundan dolayı TCK’nın 105/1, 62, 53/1-a-c-d-e, 58/7. maddeleri gereğince mahkumiyet
    3- Verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme suçundan dolayı TCK’nın 136/1, 62, 53/1-a-c-d-e, 58/7. maddeleri gereğince mahkumiyet

    Kişilerin huzur ve sükununu bozma, cinsel taciz ile verileri hukuka aykırı olarak verme veya ele geçirme suçlarından sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Sanığın yokluğunda verilen 02.03.2016 tarihli kararın tebliği için doğrudan mernis adresi esas alınarak çıkarılan tebligatın, 22.03.2016 tarihinde, Tebligat Kanunu"nun 16. maddesi gereğince usulüne uygun olarak tebliğ edildiği ve sanık tarafından anılan tebligatın usulsüz olduğuna yönelik herhangi bir itirazda bulunulmadığı halde sanığın istinabe mahkemesince 18.11.2015 tarihli duruşmada savunması alınmadan önce bildirdiği adresi esas alınarak tekrar çıkarılan tebligatın 12.04.2016 tarihinde Tebligat Kanunu"nun 16. maddesi gereğince tebliği üzerine sanık tarafından 13.04.2016 hâkim havale tarihli temyiz dilekçesinin verilmiş olması karşısında, ikinci kez yapılan tebligat ayrıca temyiz hakkı vermeyeceğinden, sanığın, 22.03.2016 tarihinde tebliğ olunan hükümlere yönelik 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 310/1. maddesinde öngörülen yasal bir haftalık süre geçtikten sonra 13.04.2016 tarihinde yaptığı temyiz isteminin, aynı Kanun"un 317. maddesi gereğince isteme aykırı olarak REDDİNE, 15.01.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.






    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.