Mala zarar verme - kasten yaralama - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/17897 Esas 2016/10401 Karar Sayılı İlamı

23. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/17897
Karar No: 2016/10401
Karar Tarihi: 06.12.2016

Mala zarar verme - kasten yaralama - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/17897 Esas 2016/10401 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanıkların mala zarar verme ve kasten yaralama suçlarından cezalandırılmaları için yeterli delil bulunmadığı gerekçesiyle her iki suçtan da beraat kararı verildiği belirtilmiştir. Mahalle kavgasına karışan sanıklardan birinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilir bir yaralanmaya sebep olduğu, diğer sanığın ise katılanın evinin camını taş atarak kırdığı tespit edilmiştir. Ancak, her iki sanık için de suçların ispat edilemediği sonucuna varılmıştır. Kararda, kanun maddeleri açıkça belirtilmemiş olsa da, mala zarar verme suçu TCK'nın 152. maddesinde, kasten yaralama suçu ise TCK'nın 86. maddesinde düzenlenmektedir.

23. Ceza Dairesi 2015/17897 E. , 2016/10401 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme, kasten yaralama
HÜKÜM : Sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan beraat
Sanık ... hakkında mala zarar verme suçundan beraat

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü katılan ile sanıklar arasında mahalle kavgası çıktığı, kavga sırasında sanık ..."ın katılanı basit tıbbi müdahale ile giderilebilir nitelikte yaraladığı, sanık ..."ın ise katılanın evinin camını taş atmak suretiyle kırdığı, bu suretle sanık ..."ın kasten yaralama, sanık ..."ın ise mala zarar verme suçlarını işledikleri iddia olunan somut olayda;
Tüm dosya kapsamından sanıkların atılı suçlardan cezalandırılabilmeleri için her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı deliller elde edilemediğinden verilen beraat kararlarında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 06/12/2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.