2. Ceza Dairesi Esas No: 2020/21786 Karar No: 2020/11569 Karar Tarihi: 02.11.2020
Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/21786 Esas 2020/11569 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Ceza Dairesi'nin kararına göre, sanık hırsızlık suçundan suçlu bulunmuştur. Ancak, diğer sanıkların iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından hüküm kurulmuştur. Ancak, cezaların türü ve miktarı göz önüne alındığında, istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir. Sanık hırsızlık suçundan mahkum edilmiş olsa da, savunma hakkının kısıtlanması nedeniyle hükmün BOZULMASINA karar verilmiştir. CMK'nın 286/2-a, 288, 294, 298, 150/3, 196/2, 188/1, 289/1-e, 304/2-a maddeleri kararda açıklanmıştır.
2. Ceza Dairesi 2020/21786 E. , 2020/11569 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme HÜKÜM : İstinaf isteminin esastan reddi
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; I-Sanık ... hakkında hırsızlık, sanıklar ... ve ... hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelenmesinde; Hükmolunan cezaların miktarları ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK"nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından sanıkların temyiz istemlerinin 5271 sayılı CMK"nın 298. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE, II-Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz incelenmesine gelince; 5271 sayılı CMK"nın 288. maddesinin ""Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır."" ve aynı Kanun"un 294. maddesinin ise; ""Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir."" şeklinde düzenlendiği de gözetilerek sanğın temyiz istemininsuçu işlemediğine ilişkin olduğu belirlenerek anılan sebebe yönelik yapılan incelemede 28.06.2014 tarihli 6545 sayılı Yasa ile değişik 5237 sayılı TCK"nın 142/2-h ve 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK’nın 150/3 ve 196/2. maddeleri uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanunun 188/1 ve 289/1-e maddesine aykırı davranılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması, Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, CMK’nın 304/2-a maddesi gereğince dosyanın gereğinin ifası için ... 2. Asliye Ceza Mahkemesi’ne gönderilmesine, 02.11.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.