Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/21797 Esas 2020/11568 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/21797
Karar No: 2020/11568
Karar Tarihi: 02.11.2020

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/21797 Esas 2020/11568 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ceza Dairesi, bir hırsızlık olayında sanığın temyiz istemini esastan reddetti. Kararda, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun temyiz sebeplerinin hukuki yönle ilişkili olması gerektiği belirtildi. Ancak suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı göz önüne alınmadan, sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği unutulduğu için savunma hakkının kısıtlandığı tespiti yapıldı. Bu nedenle, karar bozularak dosyanın Asliye Ceza Mahkemesine geri gönderilmesine karar verildi. İlgili kanun maddeleri ise şu şekildedir:
- 5271 sayılı CMK'nın 288. maddesi: Temyiz, hükmün hukuka aykırı olması nedeniyle yapılır.
- 5271 sayılı CMK'nın 294. maddesi: Temyiz sebebi, hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir.
- 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h ve 143. maddeleri: Hırsızlık suçunu düzenler.
- 5271 sayılı CMK'nın 150/3 ve 196/2. maddeleri: Sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiğini düzenler.
- 5271 sayılı CMK'nın 188/1 ve 289/1-e maddeleri: Savunma hakkının kısıtlanmasını aykırı kabul eder.

2. Ceza Dairesi 2020/21797 E. , 2020/11568 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : İstinaf isteminin esastan reddi

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
5271 sayılı CMK"nın 288. maddesinin ""Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır."" ve aynı Kanun"un 294. maddesinin ise; ""Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir."" şeklinde düzenlendiği de gözetilerek sanığın temyiz isteminin, suç işlemediğine ilişkin olduğu belirlenerek anılan sebebe yönelik yapılan incelemede;
28.06.2014 tarihli 6545 sayılı Yasa ile değişik 5237 sayılı TCK"nın 142/2-h ve 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK’nın 150/3 ve 196/2. maddeleri uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanunun 188/1 ve 289/1-e maddesine aykırı davranılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, CMK’nın 304/2-a maddesi gereğince dosyanın gereğinin ifası için ... 10. Asliye Ceza Mahkemesi’ne gönderilmesine, 02.11.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.