Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/9665 Esas 2020/1032 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/9665
Karar No: 2020/1032
Karar Tarihi: 17.02.2020

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/9665 Esas 2020/1032 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı şirket ile müvekkili kurum arasında yapılan hizmeti alımı sözleşmesi kapsamında dava dışı işçi tarafından açılan davanın mahkeme kararının icra takibine konulması sonrası ödeme yapılmıştır. Davalı şirket ise dava hakkında cevap vermemiştir. Mahkemenin incelemesi sonucunda, davacı ile davalı arasındaki ilişkinin asıl işveren-alt işveren olması sebebiyle davalının ödenen kıdem tazminatından kendi dönemi olan işçinin çalışma süresine göre sorumlu olduğu belirlenmiştir. Bu nedenle davalı şirketin kendi dönemi için isabet eden kıdem tazminatı, faiz, yargılama giderleri ve icra masrafları miktarı olan 8.602,51 TL'nin ödeme tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davacıdan tahsil edilmesine karar verilmiştir.
Açıklama:
- 492 Sayılı Harçlar Kanunu'nun 13/j maddesi uyarınca davacıdan harç alınmasına yer olmadığına karar verilmiştir.

23. Hukuk Dairesi 2016/9665 E. , 2020/1032 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -
Davacı vekili, müvekkili kurum ile davalı şirket arasında hizmeti alımı sözleşmesi imzalandığını, yapılacak iş kapsamında davalı şirket bünyesinde çalışırken iş akdinin haksız olarak feshedildiği gerekçesiyle dava dışı işçi İsmet Ala tarafından işçilik alacaklarının tahsili için açılan davada işçinin kıdem tazminatı alacağı için müvekkili ve davalı aleyhine müteselsil sorumluluk doğduğunu, mahkeme kararının icra takibine konulması üzerine müvekkili tarafından dosyaya ödeme yapıldığını, sözleşmeye göre işçilerin her türlü hak ve alacaklarından davalı şirketin sorumlu olduğunu ileri sürerek 12.091,21 TL"nin ödeme tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle davalıdan rücuen tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı, davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi ve tüm dosya kapsamına göre; davacı ile davalı arasındaki ilişkinin asıl işveren-alt işveren ilişkisi olduğu, davalının ödenen kıdem tazminatından kendi dönemi olan işçinin 01.07.1999-03.01.2007 tarihleri arası çalışmasından sorumlu olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile davalı şirketin kendi dönemine isabet eden kıdem tazminatı, faiz, yargılama giderleri ve icra masrafları miktarı olan 8.602,51 TL"nin ödeme tarihi olan 19.09.2014 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, 492 Sayılı Harçlar Kanunu"nun 13/j maddesi uyarınca davacıdan harç alınmasına yer olmadığına, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 17.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.