9. Ceza Dairesi Esas No: 2020/1442 Karar No: 2020/1604 Karar Tarihi: 15.10.2020
Yağma - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/1442 Esas 2020/1604 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Ağır Ceza Mahkemesi, sanık hakkında tefecilik suçundan mahkumiyet, ancak tehdit ve bedelsiz kalan senedi kullanma suçlarından beraat kararı verdi. Katılanın temyiz itirazları reddedilerek, mahkumiyet hükmü onaylandı. Sanık müdafiinin temyiz itirazları da reddedilerek, hüküm teyit edildi. Kararda, sanığın birden fazla kez ödünç para vererek kazanç elde etmesi nedeniyle zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiğine dikkat çekildi. Ayrıca sanığın geçmişte aldığı bir hapis cezasının da göz önünde bulundurulması gerektiği açıklandı. Kanun maddeleri olarak, TCK'nın 43/1. ve 58/6. maddelerine atıfta bulunuldu.
9. Ceza Dairesi 2020/1442 E. , 2020/1604 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi Suç : Yağma Hüküm : Tefecilik suçundan mahkumiyet; tehdit ve bedelsiz kalan senedi kullanma suçlarından beraat
Dosya incelenerek gereği düşünüldü: 1-Sanık ... hakkında tehdit ve bedelsiz kalan senedi kullanma suçlarından verilen beraat hükümlerine yönelik olarak katılan ... vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde: Delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen beraat hükmü usul ve kanuna uygun olduğundan katılan ... vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 2-Sanık ... hakkında tefecilik suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafiinin temyiz itirazlarının incelenemsinde: Sanığın bir suç işleme kararının icrası kapsamında değişik zamanlarda bir kişiye birden fazla kez kazanç elde etmek amacıyla ödünç para verdiğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında TCK"nın 43/1. maddesindeki zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi ile sanığın adli sicil kaydında bulunan, Konya 3. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 13/12/2006 tarih, 2006/324 Esas, 2006/398 Karar sayılı ilamın tekerrüre esas olduğunun ve hükmolunan hapis cezasının 5237 sayılı TCK"nın 58/6 maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 15/10/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.