Birlikte tehdit - hakaret ve yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2015/27109 Esas 2020/818 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/27109
Karar No: 2020/818
Karar Tarihi: 14.01.2020

Birlikte tehdit - hakaret ve yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2015/27109 Esas 2020/818 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen davada, sanıkların birlikte tehdit, hakaret ve yaralama suçlarından mahkumiyetleri ve hükümlerinin açıklanmasının geri bırakılması talepleri sonrasında Iğdır Ağır Ceza Mahkemesi tarafından itirazın reddedildiği belirtilmiştir. Ancak, verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın hüküm niteliğinde bulunmadığı ve itiraza tabi olduğu ifade edilmiştir. Sanıkların temyiz isteği reddedilmediği, yapmış oldukları tehdit eylemi nedeniyle mahkumiyet hükümleri bozulduğu, ayrıca TCK'nın 62. maddesi uygulanırken hesap hatası yapıldığı için yeniden hüküm kurulması gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, hükümlerin bozulmasına ve dosyanın yeniden hüküm mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyle verilmiştir: TCK'nın 231. maddesi ve 5. fıkrası, 223. maddesi ve 12. fıkrası, 265/1. maddesi, 62. maddesi, CMUK'nın 326/son maddesi.

4. Ceza Dairesi 2015/27109 E. , 2020/818 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Birlikte tehdit, hakaret ve yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1) Sanıklar ... ve ... hakkında hakaret suçlarından ve sanık ... hakkında yaralama suçundan 5271 sayılı CMK"nın 231. maddesinin 5. fıkrasına göre verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın CMK"nın 223. maddesine göre verilmiş hüküm niteliğinde bulunmadığı, aynı Kanun maddesinin 12. fıkrası uyarınca itiraza tabi olduğu, bu kararların temyizinin mümkün olmadığı ve sanıklar müdafiinin dilekçesi üzerine merci Iğdır Ağır Ceza Mahkemesi tarafından itirazın reddine karar verilmiş bulunmakla, sanıklar müdafiinin talebiyle ilgili KARAR VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA,
2) Sanıklar hakkında birlikte tehdit eyleminden verilen mahkumiyet hükmünün temyizinde ise;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
a) Olay tarihinde sanık ... "nün kullandığı minibüsün rutin trafik kontrolünde katılan polis memurlarınca durdurulduğu ve sanık ... "un fazla yolcu aldığı gerekçesiyle katılan polislerin cezai işlem yapmak istemelerini engellemek amacıyla sanıkların tehdit ve yaralama eylemlerini gerçekleştirdiklerinin anlaşılması karşısında, polis memuru olarak görev yapan katılanlara karşı görevlerini yapmalarını engelleme amacı bulunup bulunmadığının ve eylemlerinin TCK"nın 265/1. maddesinde düzenlenen görevi yaptırmamak için direnme suçu kapsamında kalıp kalmadığı hususunun tartışılmaması,
b) Kabule göre de; tehdit suçuna ilişkin hükümlerde TCK"nın 62. maddesi uygulanırken hesap hatası yapılması suretiyle sonuç cezanın 2 yıl 1 ay hapis yerine, 1 yıl 13 ay hapis cezası olarak eksik belirlenmesi,
Kanuna aykırı ve sanıklar ... ve ... müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken (b) nolu bozma nedeni yönünden CMUK"nın 326/son maddesinde kazanılmış hakkın gözetilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 14.01.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.