Dolandırıcılık suçundan sanık ..."ın katılan ..."ya yönelik eylemi nedeniyle, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 157/1 ve 52/2 maddeler uyarınca 1 yıl 6 ay hapis ve 1.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Ankara 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 15/03/2016 tarihli ve 2014/59 esas, 2016/165 sayılı kararı aleyhine yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 23/12/2019 gün ve 94660652-105-06-17154-2019 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 03/01/2020 gün ve 2019/136170 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 223/7. maddesi "Aynı fiil nedeniyle, aynı sanık için önceden verilmiş bir hüküm veya açılmış bir dava varsa davanın reddine karar verilir." hükmünün yer aldığı dosya kapsamına göre; sanığın aynı katılana yönelik 25/12/2012 tarihinde işlemiş olduğu dolandırıcılık suçundan, Ankara Cumhuriyet Başsavcılığınca 04/02/2014 tarihli ve 2013/26004 soruşturma, 2014/5401 esas sayılı iddianame ile açılan davanın yapılan yargılaması sonunda, Ankara 12. Asliye Ceza Mahkemesinin 18/07/2014 tarihli ve 2014/104 esas, 2014/441 sayılı kararı ile adı geçen sanığın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 157/1, 43 ve 52/2. maddeleri uyarınca 3 yıl 9 ay hapis ve 12.500,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiş olması karşısında, sanığın aynı katılana karşı aynı eylemi sebebiyle Ankara Cumhuriyet Başsavcılığının 18/06/2014 tarihli ve 2014/78042 soruşturma, 2014/26292 esas sayılı iddianamesi ile açılan mükerrer davanın, 5271 sayılı Kanun"un 223/7. maddesi gereğince reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmiş olmasında isabet görülmemiştir.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Aynı eylem nedeniyle Ankara 12. Asliye Ceza Mahkemesinin 18/07/2014 tarihli ve 2014/104 esas, 2014/441 sayılı kararı ile daha önce dolandırıcılık suçundan mahkumiyetine karar verilen ... hakkında açılan mükerrer davanın reddine karar verilmesi gerektiği gözetilmeyip, yeniden mahkumiyet hükmü kurulması nedeniyle kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden, Ankara 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 15/03/2016 tarihli ve 2014/59 esas, 2016/165 sayılı kararının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 309. maddesinin 3. fıkrası uyarınca BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkra (d) bendinin verdiği yetkiyle, aynı suçtan dolayı hükümlü hakkında daha önce mahkumiyet kararı verildiğinden, Ankara Cumhuriyet Başsavcılığının 18/06/2014 tarihli ve 2014/78042 soruşturma, 2014/26292 esas sayılı iddianamesi ile açılan mükerrer kamu davasının 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 223/7. maddesi uyarınca REDDİNE, hükmolunan cezanın KALDIRILMASINA, 09/03/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.