Danıştay 10. Daire 2021/2504 Esas 2021/4095 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ONUNCU DAİRE
Esas No : 2021/2504
Karar No : 2021/4095


TEMYİZ EDEN (DAVACILAR) : 1) …
2) …
3) …
VEKİLLERİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Bakanlığı / …
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi ... İdari Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:…, sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

DAVANIN KONUSU : Davacılardan …'ın … Açık Ceza ve İnfaz Kurumunda hükümlü olarak barındırıldığı ve adliyede temizlik işinde çalıştırıldığı sırada 26/05/2016 tarihinde cam silerken düşmesi neticesinde %90 oranında engelli hale gelmesinde davalı idarenin hizmet kusuru bulunduğu ileri sürülerek davacılardan … için sürekli iş göremezlik zararının karşılığı olmak üzere 1.000,00 TL maddi, 250.000,00 TL manevi; davacı …'ın anne ve babası olan diğer davacıların her biri için ayrı ayrı 1.000,00 TL maddi (destekten yoksun kalma tazminatı) ve 100.000,00 TL manevi tazminat olmak üzere toplam 453.000,00 TL tazminatın idareye başvuru tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile birlikte ödenmesine karar verilmesi istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: … Bölge İdare Mahkemesi ... İdari Dava Dairesince; davacıların istinaf başvurularının reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacılar tarafından, ….’ın nerden temin ettiği belirlenemeyen antidepresan ilacı kullanması tesir ve etkisiyle yaşanan olayda üzerine düşen denetim yükümlülüğünü tam olarak yerine getiremeyen idarenin hizmet kusurunun bulunduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davalı idare tarafından davacıların temyiz istemlerinin reddi gerektiği savunulmuştur.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ : ...

DÜŞÜNCESİ : Davacıların temyiz istemlerinin kabulü ile Mahkeme kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Onuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra dosyanın tekemmül ettiği görüldüğünden davacıların yürütmenin durdurulması istemi hakkında ayrıca bir karar verilmeksizin işin gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
Bölge idare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacıların temyiz istemlerinin reddine,
2. … Bölge İdare Mahkemesi ... İdari Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3. Kullanılmayan 97,20 TL yürütmeyi durdurma harcının istemi hâlinde davacılara iadesine,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, bu onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de … Bölge İdare Mahkemesi ... İdari Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın … İdare Mahkemesine gönderilmesine, 15/09/2021 tarihinde oy çokluğuyla kesin olarak karar verildi.


(X) KARŞI OY :

Anayasanın 125. maddesinde, idarenin her türlü eylem ve işlemlerine karşı yargı yolunun açık olduğu belirtildikten sonra, son fıkrasında, idarenin kendi eylem ve işlemlerinden doğan zararı ödemekle yükümlü olduğu hükme bağlanmıştır.
İdare kural olarak, yürüttüğü kamu hizmetiyle nedensellik bağı kurulabilen zararları tazminle yükümlü olup; idarenin hukuki sorumluluğundan söz edebilmek için; ortada bir zararın bulunması, zarara sebebiyet veren işlem veya eylemin idareye yüklenebilir nitelikte olması ve zarar ile eylem arasında uygun illiyet bağının bulunması şartları aranmaktadır. Bu şartlardan birinin yokluğu, kural olarak idarenin sorumluluğunu ortadan kaldırır.
Dava, davacılardan …'ın … Açık Ceza ve İnfaz Kurumunda hükümlü olarak barındırıldığı ve adliyede temizlik işinde çalıştırıldığı sırada 26/05/2016 tarihinde cam silerken düşmesi neticesinde %90 oranında engelli hale gelmesinde davalı idarenin hizmet kusuru bulunduğu ileri sürülerek davacılardan … için sürekli iş göremezlik zararının karşılığı olmak üzere 1.000,00 TL maddi, 250.000,00 TL manevi; davacı ...'ın anne ve babası olan diğer davacıların her biri için ayrı ayrı 1.000,00 TL maddi (destekten yoksun kalma tazminatı) ve 100.000,00 TL manevi tazminat olmak üzere toplam 453.000,00 TL tazminatın idareye başvuru tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile birlikte ödenmesine karar verilmesi istemiyle açılmıştır.
Dosyanın incelenmesinden; davacılardan …'ın koğuş arkadaşı …'in 26/05/2016 tarihli ifade tutanağında …'ın sıkıntılı bir hükümlü olduğu, psikolojik problemlerinin bulunduğu, kendi kendine konuşup güldüğünü beyan etmesinden davacı …'ın Ceza ve İnfaz Kurumu dışında çalıştırılabilecek nitelikte bulunmadığı anlaşılmaktadır. İfade tutanağında yer alan beyanın doğruluğuna itibar edilmeyecek olması halinde dahi davalı idarece adliyede temizlik işlerinde çalışması için getirilen hükümlünün denetim ve gözetim altında bulundurulmaksızın kendi haline bırakılması yönüyle de davalı idarenin bakım ve gözetim yükümlülüğünü tam olarak yerine getiremediği sonucuna ulaşılmaktadır. Ayrıca …'ın olay günü alınan kan örnekleri üzerinde yapılan testlerde kanında "antidepresan" bulunduğunun tespit edilmesi, davacı …'ın olay öncesinde herhangi bir revir ve hastane kaydı ile kendisine reçete edilmiş bir antidepresan ilacın bulunmaması, nereden temin ettiği belirlenemeyen bir ilacı kullanması yönüyle davalı idarenin üzerine düşen bakım ve gözetim yükümlülüğünü tam olarak yerine getirmediği sonucuna ulaşılmaktadır.
Yukarıda açıklanan nedenlerle idarenin hizmet kusuru bulunduğunun kabulü ile davacıların zararlarının tazmin edilmesi gerektiğinden davanın reddi yolunda verilen Mahkeme kararının bozulmasına karar verilmesi gerektiği oyuyla çoğunluk kararına katılmıyoruz.