MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasındaki alacak davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen hüküm kurulmasına yer olmadığına ve kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde taraflar vekilince temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, davalı ..."in bakanlık bünyesinde başhesap uzmanı olarak çalışmakta iken yüksek lisans yapmak üzere ABD"ye gönderildiğini, davalı ...’ün mecburi hizmet yükümlülüğünü tamamlamadan 15.12.2008 tarihinde istifa ettiğini, bakiye mecburi hizmet süresi ile orantılı olarak yapılan harcamaların yüklenme senedi hükümleri doğrultusunda hesaplanarak ödenmesi istenilmiş ise de ödeme yapılmadığını ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla, 56.267,81 ABD dolarının sarf tarihinden itibaren bankaların ABD dolarına uyguladığı en yüksek faiz oranı ile birlikte, 44.761,88-TL"nin sarf tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı ...’den, 72.000 ABD dolarının sarf tarihinden itibaren bankaların ABD dolarına uyguladığı en yüksek faiz oranı ile sorumlu olmak üzere kefil olan diğer davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalılar, yurt içi aylıkları ve ek ödemelerinin, ayrıca yurt dışında geçici görevle bulunan süreye ilişkin yapılan harcırah ödemelerinin istenemeyeceğini, davalı ... yurt dışında eğitime gitmiş olsa dahi Türkiye"deki görevinin devam ettiğini, bu görevine karşılık verilen bedellerin geri istenemeyeceğini, kefiller yönünden de dava açılmasının usulsüz olduğunu savunarak, davanın reddini dilemişlerdir.
Mahkemece, davacının dolar ile ilgili talebinin konusu kalmadığından bu konuda hüküm kurulmasına yer olmadığına, davacının TL borcuyla ilgili talebinin kabulü ile 44.761,88-TL"nin davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile (davalılar ... ve ..."un sorumlulukları olan 72.000,00 ABD doları ile sınırlı olmak üzere) alınıp davacıya verilmesine, bu miktarın 22.380,94-TL"sine sarf tarihinden itibaren
(sarf tarihinden dava tarihine kadar tahakkuk eden işlemiş faiz miktarına 1.087,16-TL olması kaydıyla) yasal faiz işletilmesine, cezai şart alacağı olan 22.380,94- TL"sine ise 11.03.2009 tarihinden itibaren yasal faiz işletilmesine karar verilmiş; hüküm, taraflarca temyiz edilmiştir.
1-Dava, zorunlu hizmet karşılığı olan kurum alacağının tahsili istemine ilişkindir.
Dosya kapsamından, davalı ...’in davacı Bakanlık nezdinde başhesap uzmanı iken lisansüstü eğitim yapmak üzere yurtdışına gönderildiği, 19.12.2004-19.12.2006 tarihleri arasında yurt dışında kaldığı, 19.12.2006 tarihinde görevine başladığı ve 15.12.2008 tarihinde istifa ettiği, davalının 4 yıl (1460 gün) mecburi hizmet borcu olduğu, davalının 19.12.2006-15.12.2008 tarihleri arasında 726 gün görev yaptığı, eksik hizmet süresinin 734 gün olduğu, davalıya yurt dışında kaldığı sürede toplam 44.638,58-TL yurt içi aylık ödemesi yapıldığı, davalının mecburi hizmet süresini tamamlamadan kurumdan ayrılması nedeniyle döviz ve Türk Lirası olarak yapılan harcamaların istendiği, toplam 56.267,81 ABD Dolarının faizi ile birlikte 25.02.2011 tarihinde ödendiği anlaşılmıştır. Hükme esas alınan 14.04.2015 tarihli bilirkişi raporunda, davalı ...’den eksik hizmet süresi karşılığı talep edilebilecek Türk Lirası cinsinden yapılan alacak miktarı 22.380,94-TL yurt içi maaş alacağı ve 22.380,94-TL cezai şart alacağı olmak üzere toplam 44.761,88-TL olarak hesaplanmış, bu miktar üzerinden davanın kabulüne karar verilmiş ise de, maaşın memurun yasal hakkı olduğu, maaş ödemesi yapıldığı dönemde memuriyet görevinin de devam ettiği anlaşıldığından 657 sayılı Kanunun 79. maddesinin 4. fıkrasındaki geri ödenmesi öngörülen "aylık" kavramından, sadece yurt dışı aylıkların anlaşılması gerektiği, yurt içi maaşı olarak ödenen miktarın istenemeyeceğinin gözetilmemesi hatalıdır. O halde mahkemece, Türk Lirası cinsinden yapılan harcamaların yurt içi maaş ödemesi dışındaki kısmı belirlenip sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirir.
2-Bozma nedenine göre, tarafların sair temyiz itirazlarının incelenmesine bu aşamada gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle temyiz olunan kararın davalılar yararına BOZULMASINA, ikinci bent gereğince tarafların sair temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan 765,00 TL temyiz harcının davalılara iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nın 440.maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 28/09/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.